Μήπως ήσουν ένα όνειρο???

Δημιουργός: Angel_eyes, Δώρα

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε ένα φίλο που μας "αφησε" νωρίς.... Τίποτα ιδιαίτερο, απλά κάτι που ήθελα να μοιραστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Και η πόρτα ανοίγει...Ακούγονται τα βηματά σου στο ξύλινο πάτωμα.Είναι δειλά , αργά, όπως η βροχή , όπως ο άνεμος. Σε νιώθω. είσαι εδώ.Σε αφουγκράζομαι μέσα στο σκοτάδι.Η ψυχή μου σε αναγνωρίζει. Κάθεσαι εκεί, δεν μιλάς, μόνο με κοιτάς.Με φροντίζεις, με σκέφτεσαι.Η καρδιά μου χτυπά. Οι λέξεις δεν μπορούν να βγουν από το στόμα. Τα χέρια μου τρέμουν. Δε μιλώ. Κανείς δε μιλά. Γιατί ΄΄ετσι ξέρουν πραγματκά οι ψυχές να επικοινωνούν, να μιλούν και λένε τα πάντα.Και ανοίγομαι σε σένα γιατί όλη σου η αγκαλιά εκπέμπει μια θέρμη, μια γλυκιά ζεστασιά.Τα χείλη σου ακουμπούν γλυκά το μέτωπό μου.Η μορφή σου με αποκοιμίζει σιγά σιγά... Βυθίζομαι στη δίνη του μυαλού σου και με παρασέρνεις μέσα του.Ξύπνησα και η πόρτα ήταν ανοιχτή. Μήπως ήσουν ένα όνειρο, μια παρηγοριά μέσα στη νύχτα??? Η πόρτα βροντά δυνατά. Ο αέρας φυσά στο δωμάτιο. Και εγώ μένω μόνη. Και ο χρόνος σταματά...[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2007