O μονόλογος του Αυγούστου

Δημιουργός: Νίνο Αυγέρης, Αντώνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν άδειες σελίδες
Ενός παλιού ημερολογίου
Που δεν έγραψε μελάνι
Ποτέ κανείς

Σαν άδειο βουνό
Χωρίς κέδρινα δέντρα
Με ανυπομονησία περιμένω
Κλαίγοντας την μοίρα

Είναι σαν τη νύχτα
Που χωρίς φεγγάρι σε κοιτά
Είναι σαν τη νύχτα
Που κανείς δεν σε βλέπει

Είναι σαν αυγερινός
Που δεν έχει φώς
Είναι σαν τη θάλασσα
Χωρίς τα ψάρια
Και η γή χωρίς τροφή

Γύρισε, φωνάζω
Είμαι εδώ και περιμένω
Μέσα στην Άβυσσο της ψυχής
Με κλάμα γοερό
Εγώ μαζί κι ο Ουρανός

Είναι σαν αετός
Που δεν έχει φτερά να πετάξει
Σαν μάγος, που μάγια δεν μπορεί να κάνει

Όπως η γή δεν μπορεί χωρίς τον ήλιο
Έτσι κι εγώ δεν μπορώ χωρίς εσένα

Σαν το ψάρι
Που χωρίς νερό δεν μπορεί να ζήσει
Και η πηγή της λησμονιάς
Στερεύει

Γύρνα να σε δώ
Να ακούσω τη φωνή σου
Για στερνή φορά
Να δώ το άπυρο βλέμμα σου
Να δώ τα εβένινα μαλλιά σου
Να δώ την καρδιά σου
Κι ας μην χτυπά για μένα
Μου αρκεί που θα την ακούσω να χτυπά
Γύρνα να δώ τα μάτια της ψυχής σου
Κι ας μην κλαίνε για μένα
Μου αρκεί που θα δώ τα δάκρυά της να κυλούν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2007