Πέφτω στο κενό

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμαι μακριά
δε βαριέσαι τώρα πια
ούτε θα με δουν,
ούτε θα με λυπηθούν.

Βλέπω τα βουνά
που δεν θα τα δω ξανά,
ξέχασα το χθες
γιατρεμένες οι πληγές.

Νοιώθω τους ανθούς
να στραγγίζουν στους αγρούς
μέλι κι ευωδιές,
των ανθρώπων τις χαρές.

Θάλασσα, στεριά
ένα τελευταίο γεια
να σας πω καθώς
στροβιλίζομαι διαρκώς.

Πέφτω στο κενό
δεν κρατιέμαι, δε μπορώ,
έλα να με βρεις
μη φοβάσαι, μην αργείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2007