Η Χρηματαποστολή

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η Χρηματαποστολή</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η Χρηματαποστολή</b><p>Δημιουργός: marakos1948, <i>Μάριος</i><p><i> μια τρέλλα,μα τί τρέλλα</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p> 1990 οταν ημουνα Δ/ντης στην ιονικη της Συμης,έκανα κατι θεότρελλο.Ειχαμε 6 ημερες απαγορευτικό και δεν προσήγγιζε πλοιο και ολο το νησι ητανε χωρις χρήματα.Τοτε εκανα την παλαβωμαρα να ζητησω και να πείσω  κάποιο υπαλληλο που δεν ειχε παιδιά να με ακολουθησει.Βρηκαμε ενα φουσκωτό με καπετανιο ενα ψυχωμενο  των Ο.Ι.Κ τον  Μ.Φ και με γεμάτο εφτάριι εξω απο το λιμανι και ενώ άρχισε να νυχτώνει , ξεκινησαμε καταχείμωνο για Ροδο,αφου ειχα πρίν συννενοηθει με τον Δ/ντη του εκει κεντρικου να μας περιμενει με 20 εκατομμύρια σε τούβλα.<br />
Περασαμε μεσα απο τα τουρκικά χωρικα υδατα για να μην μας βρίσκει ο καιρός,αποφευγοντας με ελιγμούς πίσω απο μικρες βραχονησίδες την τουρκική ακταιωρό που σάρωνε τα πάντα.Αφου υπερπηδησαμε ενα κοπαδι δελφινια που κοντεψε να μας ανατρέψει και "πετώντας" στην κυριολεξια απο κύμα σε κύμα..φθασαμε  μουσκεμένοι στη Ρόδο,δηλαδή 27ΝΜ απο Σύμη.Ειχε πια νυχτωσει για τα καλα.Παραλαβαμε τα χρηματα απο το καταστημα  και σπεύσαμε για την επιστροφή στο νησάκι μας.Στην επιστροφη ομως η ακταιωρος μας ειχε κλεισει το δρόμο.Για καλη μας τυχη εκει κοντα επλεε ενα ρώσσικο εμπορικο πλοιο,το ακολουθησαμε και οταν επεσαν οι προβολεις των τουρκων επανω μας,κρυφτηκαμε στην αντίθετη απο αυτους  πλευρα του ,ενω απο την αλλη η ακταιωρός μας αναζητουσε.Και τοτε..έσβυσε η μιά μηχανη..και  ο καιρός άρχισε να μας παρασύρει προς τον τουρκικο φάρο..<br />
Ομως η άλλη μηχανη μας επετρεπε ακομα να ειμαστε υπο την¨"σκια" του εμπορικου πλοίου..έτσι φουλαραμε όταν ειδαμε τη σκια του νησιου να ξεπροβάει στο βάθος αριστερά μας και προσπερνωντας  το ρωσικό  και τους εμβρόντητους τουρκαλαδες  φθάσαμε δίπλα στο ελληνικο ναρκαλιευτικο που περιπολουσε στα χωρικα μας υδατα και που κατα καλη μας τυχη εκεινες τις στιγμες βρισκοτανε σε περιπολία αναμεσα στη Συμη και τουρκία  προσφερωντας μας κάλυψη.Απο εκει και πέρα μενανε μονο 5 μιλια μεχρι την εισοδο στο λιμανι.<br />
Εκείνη με περίμενε ανήσυχηστο μώλο,καθώς δεν της είχα πεί κουβέντα για την αποστολή,παρα ότι θ αργούσα γιατί με είχε καλέσει ένας πελάτης..όμως το έμαθε απο την μνηστή του συναδελφου,που της ειπε τα μαντατα.<br />
Περπατήσαμε αμίλητοι,ο ένας δίπλα στον άλλο,τα μάτια της ήτανε δακρυσμένα.Ομως μόλις διαβήκαμε το κατώφλι μ άρπαξε απο το πέτο..<br />
"δεν σε θέλω πεθαμένο,το καταλαβαίνεις μουρλέ;"<br />
Μαριος<br />
<br />
ΥΓ φυσικά η Υπηρεσία ποτέ δεν έλαβε γνώση του συμβάντος,γιατί σίγουρα δεν θα ενέκρινε τον τρόπο<br />
      που έγινε η χρηματαποστολή<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2007</td><td valign=top></td></table><br />