Το Χιόνι Της Νύχτας

Δημιουργός: sorrowman

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βρέχει… Το υπόστεγο του Θόλου ανεπαρκές…
Οι σκέψεις γλιστρούν και συγκρούονται…
Καταραμένο χιόνι της νύχτας…
Ασυνόδευτο πτηνό που με καρφώνει από μακριά…
Με χιλιάδες μάτια… Κατακόκκινα…
Ορθάνοιχτα… Μάτια ηλεκτρικά… Πίσω τους οι ψυχές του πτηνού… Ηλεκτρικές κι αυτές… Κατάμαυρες… Συνδεδεμένες με χιλιάδες γεννήτριες, μπασταρδεμένες, ανίκανες να δουλέψουν με άλλη πηγή ενέργειας εκτός από αίμα…
Σκυμμένος, κρυμμένος μέσα στο κουφάρι της γης… Λίγος ουρανός έμεινε να κοιτάζω, τα αστέρια κύλισαν στην άλλη πλευρά του ουράνιου τόξου… Ψάχνω τις τσέπες μου μήπως βρω καμιά ξεχασμένη ηλιαχτίδα, θα καπνίσω μόνο σύννεφα απόψε… Βρεγμένα… Όλα…Όπου ακουμπώ υγρασία… Μα όλα στεγνά… Βρεγμένα χέρια από αίμα… Νιώθω το πρόσωπό μου… Σειρές από απόκρημνα βράχια στο μέτωπο μου να τσακίζονται πάνω τους λυσσασμένα κύματα οργής… Ταραγμένος ιδρώτας, επίκαιρος, στάζει ο πόνος απ’ το ανέκφραστο κενό μεταξύ της συνοφρυωμένης λογικής και των μαύρων στιγμάτων…
Βουβή θλίψη… Δεν αντέχω άλλο…
Βγαίνω από τα χαρακώματα…
Λύνω τα μαλλιά…
Πετώ το τουφέκι, που ήταν πάντα άδειο από σφαίρες, στη Κόκκινη Λίμνη…
Σηκώνω τα χέρια ψηλά, φλέβες τεντωμένες, δάχτυλα θυμωμένα…
Οι πνεύμονες μαζεύουν όλο το δηλητηριασμένο οξυγόνο της δημιουργίας και το ελευθερώνουν, χείμαρρος έντασης, μέσα σε μια λυτρωτική κραυγή… Όχι αγωνίας… Ελευθερίας…
“ΓΙΑΤΙ...;”
Οι ορδές των ηχητικών κυμάτων γίνονται ηλεκτρικές και δίνουν ενέργεια στα κόκκινα μάτια. Σε λίγα δευτερόλεπτα, αντανακλαστικά, το παρόν γίνεται παρελθόν…
“Σκοπεύσατε… Πυρ…!”
Κορμί πεσμένο, ψυχωμένο… Μα τα λυτά μαλλιά ανεμίζουν… Και το τουφέκι πνιγμένο μέσα στην Κόκκινη Λίμνη…
Σου ξέφυγε κάτι, Ηλεκτρικό Πτηνό…
Εγώ δεν χρειάζομαι καμία γαμημένη γεννήτρια…


Ξημέρωσε… Το χιόνι ξαναέγινε Λευκό…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2007