Οι στιγμούλες της ζωής μου

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάτ’απ΄τον ίσκιο μιας ελιάς
θα πίνω το κρασί μου
να ξεθολώνει το μυαλό
να φτιάχνει κ’η φωνή μου

Κάτω απ΄τον ίσκιο της ελιάς
θα λέω στα εγγόνια
πως μετανάστης έζησα
σαρανταπέντε χρόνια.

Και τα εγγόνια θα ρωτούν
ποια γη έχω πατρίδα;
πώς ζουν οι άνθρωποι εκεί
στα μέρη όπου πήγα;

Αδέλφια ολ’οι άνθρωποι
τη γη ‘χουμε πατρίδα
κ’ απ΄τον ιδρώτα της δουλειάς
γεννιέται η ελπίδα,

για να χαρούμε τη ζωή
τον έρωτα, τη γνώση,
τον κόσμο να γνωρίσουμε
πριν η ζωή τελειώσει.

Ακούστ’ εγγόνια μου γλυκά
όλη η γη πατρίς μου
εκ’όμως που γεννήθηκα
θ’αφήσω την πνοή μου.

Φίλους καλούς και καρδιακούς
έχω σ’όλο τον κόσμο
αλλά στο βάθος της καρδιάς
είν’η πλαγιάδα μόνο.


Έχω γράψει την ιστορία μου σαν μετανάστης που αρχίζει με τις ίδιες πρώτες δύο στροφές. Με παροτρύνουν πρόσωπα του κύκλου μου να την εκδώσω. Θέλησα λοιπόν να την εκθέσω στην κρίση περισσοτέρων για να πάρω γνώμες. Όσοι ενδιαφέρεστε θα την βρήτε στην ιστοσελίδα www.worldexperts.com/dfavvas/writings. Θα την αφήσω εκεί για μερικές ημέρες.
Για να μην κάνω κατάχρηση χώρου στους στίχους, αν την διαβάσετε και θέλετε, στείλτε μου σχόλια στο favvas@yahoo.ca

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-01-2007