Αν υπάρχω μέσα στ' άλλα

Δημιουργός: Αριάδνη20/08, Αθηνά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υπάρχουν κάποια ρόδα που δεν ανθίζουν.
Υπάρχουν κάποια αρώματα που δε μυρίζουν.
Υπάρχουν κάποια ποτά που δε σε μεθάνε.
Και υπάρχουν και πουλιά που ποτέ δεν τραγουδάνε.
Υπάρχουνε κάποιες σπηλιές που δε θα δουν ποτέ το φως.
Υπάρχουνε άνθρωποι που τους έπλασε ένας κατώτερος Θεός.
Υπάρχουν καταστάσεις που ποτέ δε θα αλλάξουν.
Και υπάρχουν και προβλήματα που δεν πρόκειται να φτιάξουν.
Υπάρχουν φράγματα, ζωές και αντιλήψειςֹ
υπάρχουν θαύματα που κρύβονται μεσ’ τις εκλείψεις.
Υπάρχει η πέτρα, το σίδερο, ο μπρούντζος, ο χαλκός
και κάπου πιο βαθιά θαμμένος υπάρχει καθαρός χρυσός.
Υπάρχει θελκτικά τυλιγμένο το αέναο σκοτάδι
και βρώμικο, ταλαιπωρημένο το αυθεντικό σμαράγδι.
Υπάρχει παντού εκτεθειμένη μία πλούσια χασμωδία
και στον κόσμο της χαμένη μία αιθέρια μελωδία.
Υπάρχουν μίγματα σπασμένα και δοσμένα σε πετράδια
υπάρχουν χρώματα λουσμένα και ριγμένα στην παράνοια.
Υπάρχουν πουλημένα χάδια που καραδοκούν στον Άδη
και υπάρχουνε και ήλιοι που περνούν μόνοι το βράδυ.
Υπάρχουν φράχτες που σου κλείνουνε τη θέα
και υπάρχουν καταρράχτες που σε οδηγούν πιο πέρα.
Υπάρχουνε τα είδωλα στην κορυφή της σκάλας
υπάρχει και η φύση μας στον πάτο μίας στάλας.
Υπάρχεις φυσικά εσύ, υπήρχα κάποτε κι εγώ,
μέχρι που πνιγμένη παρασύρθηκα στης αλήθειας το βυθό.
Ένα ρόδο που δεν ανθίζει, ένα άρωμα που δε μυρίζει,
ένα ποτό που δεν έχει τη δύναμη να σε μεθά, ένα πουλί που κρυφά σου τραγουδά…
Μα εσύ δε βλέπεις, δε μυρίζεις, δε νιώθεις, δεν ακούς.
Ζεις μαζί με τους τυφλούς, τους σκληρούς και τους κωφούς.
Γι’ αυτό κι εγώ θα φύγω με την καινούρια ανατολήֹ
παραδομένη στη δυστυχία, την αποτυχία, την ησυχία.
Τι είμαι εξάλλου;
Ένα ρόδο που δεν ανθίζει
Ένα άρωμα που δε μυρίζει
Ένα ποτό που δε σε μεθά
Ένα πουλί που δεν τραγουδά
Παύω λοιπόν να υπάρχω.
Αν υπήρξα ποτέ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2007