αισιοδοξία

Δημιουργός: χρήστος

ένα ακατανόητο ακόμη... καλημέρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φαντασία. Αθλοθέτες χρόνοι αθλοθετούν καρτερικούς αγώνες
Μιας εφηβείας που παλεύει να ανδρωθεί αιώνες τώρα
Μες σε στάδια και παλαίστρες και κονίστρες, κι όλο αρνιέται.
Θυρεοί λεόντων εραλδικών φυλάττουν νυχθημερόν
τις πύλες των τειχισμένων μα ακηδεμόνευτων συναισθημάτων μου
των μόνων που έμειναν ακόμη αδήωτα από τους τυμβωρύχους

Κι εκεί που Καισαρισμοί σκέψεων καταδυναστεύουν τις προσδοκίες μου
Κλειδώνοντάς με σε θαλαμωτές σπηλιές και θόλους τύψεων
Πλάι μου εναποθέτοντας κτερίσματα από κακέμφατα όνειρά,
αισθήματα αδολίευτα –μα τόσο αεροβάμονα-
έρχονται να ενθαρρύνουν τα αθαρσή και ασταθή μου βήματα
Και δάχτυλα αγανά νιώθω πως μου θωπεύουν τα έγκατά μου
Άγνίζοντας με και καθαίροντάς με από το άγος μου,

Αισιοδοξία. Τέρπομαι μ’ ότι είμαι, μα και επαγρυπνώ
Μην αλωθώ, και μην γεμίσω αισχύνη όσους με περιβάλλουν
Κι όσους με ανιδιοτέλεια με θάλπουν στις θαλπερές τους αγκαλιές
Να ξαντιμέψω όσους με κλείνουν μες τα μάτια τους
Χωρίς να επιζητούν αντάλλαγμα, και μου επιτρέπουν
Να ονειρεύομαι….
---------------------------------
Αγανά -= απαλά
Αδήωτος = αυτός που δεν έχει λεηλατηθεί
καιροφυλακτώ= παραμονεύω
Καισαρισμός = τυρρανία
Θαλπερός = ζεστός παρήγορος
Κακέμφατος = αισχρός
Ξαντιμεύω = ανταποδίδω
Τέρπομαι= χαίρομαι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-01-2007