Αυτή τη στιγμή

Δημιουργός: ...sou...

Πιστεύω καταλαβαίνετε γιατί το έγραψα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχεις αναλογιστεί ποτέ τι συμβαίνει όταν εσύ χαμογελάς?

Ναι, σε σένα μιλαώ, σε σένα που προτιμάς να κλείνεις τα μάτια στην αδικία&τον πόνο...
Σε σένα που διστάζεις να αγαπήσεις όλο τον κόσμο, σάμπως θα σου στερέψει η αγάπη μονομιάς.
Σε σένα που έχεις σταματήσει να ζεις, απλά υπάρχεις..
Σε σένα που έχεις σταματήσει να κάνεις όνειρα, χαρούμενος που ζεις συμβατικά, σχεδόν από συμβιβασμό
Εσύ που έχεις ξεχάσει πως είναι να αγωνίζεσαι για ανώτέρες αξίες

Φαίνεται σου έμαθαν καλά το μάθημά σου και χρόνια το λες:
->Κάνω ό,τι κάνουν οι πολλοί γιατί δεν πρέπει να είμαι η εξαίρεση
->Δε διαμαρτύρομαι ποτέ για κανένα λόγο
->Κοιτάω τον εαυτό μου, εξάλλου κάθε τι άλλο δεν πρόκειται να με ωφελήσει σε κάτι
->Ο κόσμος κυβερνάται από "μεγάλους" κι έτσι,εγώ, όσο κι αν αγωνίζομαι, δεν μπορώ να αλλάξω κάτι
->Ό,τι βλέπω στην τηλεόραση είναι νόμος

Δε σου ζητάω να αλλάξεις τρόπο ζωής, μόνο να σκεφτείς κάτι απλό..:

Αυτή τη στιγμή που εσύ ζεις ήρεμος, χαμογελώντας για όσα νομίζεις ότι έχεις καταφέρει...

Κάποιος πεθαίνει, χωρίς ποτέ να μάθει το γιατί
Κάποιος κρύβεται, ελπίζοντας να ζήσει άλλη μια μέρα
Κάποιο παιδί τριγυρναέι μόνο του, περιμένοντας να έρθει αντιμέτωπο&αυτό με το θάνατο
Αυτό το παιδί, αν μεγαλώσει, ίσως αναζητήσει τον ήλιο που του στέρησαν

Κι όταν θα σταθεί μπροστά σου ένα παιδικό πρόσωπο&σε ρωτήσει, όταν η πόλη μου καιγόταν, εσύ τι έκανες? Τι θα απαντήσεις?
Το κούνημα του κεφαλιού δε σώζει ζωές...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2004