Κλιμακοστάσιο

Δημιουργός: Avalon, william Smith

.....Ψηφιακή ασυμβαβότητα σε αναλογικό κύκλο.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Βαδίζω πάλι τον δρόμο της σιωπής
και της εσωτερικής αντιπαλότητας[/I]

θέλω να σου μιλήσω σήμερα ζωή
έτσι χωρίς λόγο
και χωρίς να ξέρω το σκοπό της κλήσης μου

Ανεβαίνω τα μαρμάρινα σκαλοπάτια της πολυκατοικίας
κάτι με τραβά ψηλά προς την ελευθερία

[I]Πάνω στην ταράτσα μου
έχω τεντώμένο μαζί με τις στιγμές
το σχοινί σου
και πάνω του, απλωμένες κάτι πλυμένες σκέψεις
χωρίς φρεσκάδα και ξεθωριασμένες, απο τον δυνατό ήλιο που τις στεγνώνει[/I]

Αληθινά, δεν ξέρω γιατί ανέβηκα ως εδώ
νιώθω στο κορμί μου, τις παρεμβολές απο τις συρμάτινες κεραίες
και βλέπω καρέ - καρέ τις αναμεταδόσεις ενός ολόκληρου τεραγώνου ψυχών

Τόσος πόνος , τόση χαρά , τόση υποκρισία , τόση αλήθεια...

όλα μαζί συμπληρώνουν το πάζλ μιας αλλόκοτης εξέλιξης
τσιμεντένιας και ψηφιακής μαζί...

[I]Δεν υπάρχει τίποτε συμβατικό εδώ πάνω
μόνο κάτι περιστέρια που ήρθαν να κάνουν παρέα στην περιέργειά μου[/I]...

Που και εκείνη έχει μεγάλη ανάλυση κόκκων ψηφιακού φορτίου
και δεν χωράει στα εισερχόμενά μου...

Παγώνω την εικόνα και προσπαθώ εθυμοτυπικά να προσπεράσω τον αγροτικό δρόμο
που εμφανίστηκε μπροστά στον ουρανό μου

Τρέχω λίγο πιο μπροστά τις στιγμές
μα η εικόνα δεν είναι καθαρή μέσα στο μυαλό μου
είναι "κουνημένη", απο τις λακούβες που συνάντησα στη διαδρομή
γεμάτη λάσπη και παράσιτα...

[I]Νομίζω πως έφτασε η ώρα της διαγραφής των εξερχομένων σου William
η δική μας αποστολή είναι απλά ένα ENTER
ένα μήνυμα, σε άγνωστο παραλήπτη , μια εκπομπή δίχως νόημα..[/I]

Κατεβαίνω τα μαρμάρινα σκαλιά...

[I]Έχω αφήσει την πόρτα μου ανοιχτή εδώ και μέρες
και μέσα εκεί κατοικούν τώρα βοριάδες
που περιμένουν να με ιώσουν, με άχρηστα δεδομένα[/I]

Θέλω να εισβάλω δυναμικά στην ανοιχτή μου θύρα
και να αφήσω πίσω μου, τα ανέφελα της νύχτας που με οδηγεί
στις δαιδαλώδεις παραστάσεις μου..

θέλω να σου πω όμως και την μεγάλη σου αλήθεια
που μέχρι σήμερα δεν ήθελες να παραδεχθείς
ενώ την γνωρίζουμε και οι δυο πολύ καλά

[I]Δεν ήσουνα ποτέ σε σύνδεση με τη ζωή William
περιμένεις ακόμη την τεχνική υπηρεσία του χρόνου
να σου διορθώσει τη βλάβη
για να αποστείλεις τα εξερχόμενά σου, στον δικό σου άγνωστο παραλήπτη
τη δική σου μεγάλη αγωνία...[/I]

Μέχρι τότε, άσε να σε έλκει η διαδρομή
μέσα απο το κλιμακοστάσιο που σε οδηγεί στο ρετιρέ της ψευδαίσθησή σου

Να κοιτάς πάντα ψηλά φίλε μου
και ας ξέρεις ότι στο τέρμα της διαδρομής
θα σε περιμένει το κενό
για να πετάξετε μαζί, με τα αναλογικά περιστέρια

που συνάντησες, ανάμεσα σε χώμα και μπετόν
διασχίζοντας τον δικό σου ψηφιακό ουρανό

με συμβατική ζεστασία και λεπτομέρεια...

Καλή διαδρομή μήνυμά μου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2007