κοίταγμα στον καθρέφτη

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους και καλή βδομάδα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποιος μέσα απ’ τον καθρέφτη με κοιτάζει επίμονα
Μέσα στο βλέμμα του μπορώ κι αναγνωρίζω ακόμη
Είδωλα ανυποψίαστα για την καθήλωσή τους.
Φαίνεται υπήρξε κάποτε καιρός που ζούσε εντός μου
Μια αθωότης

στις ράγες του μετώπου του μπορώ να διακρίνω
Έλκηθρα έτοιμα να αφεθούν στο λείο χιόνι
δίχως σχοινιά δίχως να υποβαστάζονται ή να έλκονται.
Φαίνεται υπήρξε εποχή που πέρασε από πάνω μου
μιαν έπαρσις

Πάνω στα μάγουλά του μπορώ ακόμη να θωπεύσω
Τις θάλλουσες ροδακινιές της συστολής
Και της αιώνιας ντροπής τις κόκκινες κηλίδες
Φαίνεται κάποτε υπήρξα έφηβος κι εγώ
Κι εβίωσα – το δίχως άλλο-
Έναν έρωτα

Κι από το στόμα του ακούω ακόμη μιαν ηχώ
Σαν ν’ απαγγέλλει στίχους με άναρθρες κραυγές
Σαν να μαντεύει, σαν να υπόσχεται…
Φαίνεται μέσα στις βαθιές , σκαφτές σπηλιές μου
Υπήρχε η ποίηση κάποτε…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2007