στην υγειά του θανάτου σου

Δημιουργός: άχρωμη πινελιά, ιωάννα

"Θέε μου , τη δεύτερη φορά που θα ρθω για να ζήσω..." θέλω να με χειροκροτήσεις ΕΣΥ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Στον κόσμο σου απόψε θα χορέψω ένα ζειμπέκικο βαρύ...
Κι ένα ποτήρι θα προσκυνώ κάθε τόσο!
Με τα φτερά μου ανοιχτά θα γυρίζω σε κύκλους...
γιατί δεν μου άφησες μια πόρτα ανοιχτή..
Τα μάτια μου κλειστά και ζαλισμένα θα οργανώνουν σχέδιο απόδρασης.
Στο δρομολόι της ζωής κι γω απόψε θα γλεντήσω...
Κάθε στροφή κι ένας καημός
που θα νικήσω μέχρι το τέλος της δικής μου αυτής στιγμής...
Φύγε !!!
Δεν χρειάζομαι τα παλαμάκια σου
μου άνοιξε σαμπάνια ο Θάνατος!
Τα πόδια λυγίζουν ...
Οι χορδές από το μπουζούκι ουρλιάζουν...
Οι ουρανοί ανοίγουν και μου χαρίζουν τη λάμψη του πρώτου χορευτή!
Μισώ τις τελευταίες νότες...
Δακρύζω μπρος τον ερχομό τους...
Ένα τσιγάρο από τα χείλη σου αργοσβήνει..
Μου υποκλίνεται!
Του κλέινω κι γω το μάτι...
Θα πεθάνει πριν από μένα...
Αυτό δεν είναι υπόσχεση, είναι δέσμευση...
Ακόμα ένα παραπάτημα στα ψέμματα της φωνής σου!
Είσαι αλήτισσα , ψυχή μου , και σε γουστάρω!
Είσαι αφέντρα του χορού αυτού και με προστάζεις το τέλος της μάχης!
Πέφτω στα γόνατα με δύναμη...
Δεν με αγάπησε το ξύλο κι ας το χάιδεψα!
Δεν με νοιάστηκε ούτε κι η κάφτρα σου...
Πέθανε στα χέρια μου
κι εκείνη ακόμα τη στιγμή μου έλιωσε το δέρμα...
Ανάξια να με διαπεράσει...
Ανίκανη να με σκοτώσει...
Κόκκινη φλεγόμενη αμαρτία!
Δε θα σου κάνω το χατίρι...
Ο χορός είναι δικός μου!
Εγώ θα γευτώ την τελευταία σταγόνα του κρασιού
ενώ εσύ παρακαλώντας
θα διψάς...

Κοίτα με
κέρδισα απόψε
ένα χειροκρότημα
κι η σαμπάνια
χάρισμά σου![/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2007