Μονόλογος

Δημιουργός: antonis2

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δίχως νόημα οι σκέψεις χορεύουν στο μυαλό μου.
Ακατανόητες οι λέξεις παιδεύουν το στόμα μου.
Περίπατος μακρύς ορκισμένου ερημίτη μοιάζει το αύριο.
Βάρκα η ζωή μου και τα κουπιά της έχασα.
Η απογοήτευση τρέφει την απελπισία και η απελπισία τρώει την ψυχή.
Το ξημέρωμα έφτασε αλλά εσύ ακόμα κρύβεσαι στο σκοτάδι.
Σαν μια τρομαγμένη σκιά, πάντα θα στέκεσαι ακίνητη πίσω από τους φόβους σου.
Βγές μπροστά και ξεπέρασέ τους. Έχεις χάσει ήδη πολλά ξημερώματα και είναι κρίμα.
Σου έχει λείψει η ανατολή και είναι κρίμα...
...κρίμα γιατί σου πάει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2004