Αδερφούλη δεν σε ξέχασα

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Αφιερωμένο στον Αλέξανδρό ΜΟΥ και σε όσους χάσαν φίλους από ναρκωτικά!Ψυχή μου δεν φοβάμαι τον θάνατο,τον περιμένω για να' ρθω να σε βρω!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η κοινωνία για το χαμό σου φταίει.
Εσύ μου το είπες!
Κι ακόμα απεικονίζω
τη μορφή σου στο χαρτί
με δάκρυα απ' τα μάτια μου.
Κι ας έλεγες κοινωνία τους γονείς σου
κι ας σε καταλάβαινα μόνο εγώ
αφού σε καταλάβαινα...
Γιατί;
Σίγουρα το θυμάσαι το βράδυ εκείνο

εγώ τουλάχιστον δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ.
Μα γιατί;
Και επειδή οι γονείς σου χωρίζουν;
Εμείς δεν θα χωρίσουμε ποτέ!
Μ' ακούς;;ΠΟΤΕ!
Όμως δεν μ' άκουσες
ήσουν βυθισμένος στον δικό σου κόσμο.
Συνέχισες μέχρι το τέλος κι εγώ σε έβλεπα να τελειώνεις,
να σβήνεις.
Ήθελα να πάω να σκοτώσω έναν έναν τους γόνεις σου,
αλλά δεν το έκανα.ΣΥΓΝΩΜΗ!
Σ' αγαπάω όμως αδερφούλη!
Μ'ακούς;Σε φωνάζω όπως σου άρεσε!ΑΔΕΡΦΟΥΛΗ ΜΟΥ!
Όσο και να κάνω πέτρα την καρδιά μου,να μην νιώθω δεν γίνεται
Πίστεψέ με προσπαθώ!
Μα το μόνο που καταφέρνω είναι να υποκρίνομαι.
Κι ύστερα σου λένε μάτια που δεν βλέπονται,γρήγορα λησμονιούνται!
Ύπουλο πράμα η μοναξιά.
Εμένα με ξέχασε!
Κι εσύ με ξέχασες!
Γιατί δεν με πήρες μαζί σου;
Θα με σκότωνες μια φορά.
Τώρα με σκοτώνεις κάθε μέρα!!

ΥΓ.Αχ, να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και θα πήγαινα εγώ η ίδια να χώσω ένα μαχαίρι στην καρδιά αυτού που στα πούλαγε κι ας γινόμουν εκατό φορές δολοφόνος!ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΝΑ ΠΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2007