Το θλιμένο κορίτσι

Δημιουργός: neyro, Μάχη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λέξεις με πνίγουνε !
Λέξεις κενές .
Ανθρώπων άσεμνες
βουβές κραυγές!

Δρόμοι συστήνονται
μ’ ονόματα !....
Εικόνες που άδειασαν,
όλα τα χρώματα .

Και συ μ’ ένα παλτό
που περιττεύει !
Κορίτσι ξένο
να κοιτάς το γέλιο τους .

Και συ άνασσα μαύρη
από καπνό,
να χάνεσαι στο άσπρο τους!
Να υποφέρεις !

Και ύστερα σε κάνανε αρχηγό!
Μέσα απ’ την αδιαφορία σου,
να τους προτείνεις!
Και εκείνοι να νομίζουν πως προσφέρεις ........

Μα εσένα ένα πεζούλι σε προστάζει !
Που πάνω του πατάς γερά, σαν ονειρεύεσαι ….
Που τραγουδάς και ξέρεις πως υπάρχεις
και ότι πάντα μόνη θα πορεύεσαι !....

Χρόνοι περάσαν και όλοι, «άλλαξες»!
Σου λένε!
Κι όμως ακόμα μες στα μαύρα σου γελάς !...
Κι είν’ τα παιδιά σου δυνατά ποτέ δεν κλαίνε….
Μα ακόμη μ ’άδειο βλέμμα προχωράς !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-01-2007