Η πεθερα μου η Αμερικανα

Δημιουργός: Aris4, χωρις το 4

Καλα τα εμποδια , μας βοηθουν στην εξασκηση του ....αλματος εις υψος!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εικοσαχρονο παλικαρακι ολο ζωντανια
την πορτα της αγαπης μου χτυπω ,
σ’ ενα χαμογελο ζεστο ελπιζω
μα οταν ανοιγει αντικρυζω τον εχθρο .

Παναγια μου βοηθα ...

Η μελλουσα πεθερα μου η αταξιδευτη
γι’ αυτη σημερα σας μιλαω ,
ρωταει αν ειμαι ....... Κουβανος
κι αρχιζω να γελαω .

Τι ηθελα και γελασα
το πηρε βαθεια στο φυλλοκαρδι ,
κι απο εκεινη τη μερα ρε παιδια
βαλθηκε να με μπαρκαρει σ’ αγυριστο καραβι .

Βλεπετε , δεν ειμαι κι Αγγλοσαξωνας
με δερμα κρεμα γαλακτος λευκο ,
κι η μαμα ποτε δεν ονειρευτηκε
πως η μοναχοκορη της θ’ αγαπησει αλλοδαπο .

Μου σερβιρε πιο πολλες τρικλοποδιες
απ’ οσες τρωει σ’ ενα χρονο ο Καραγκουνης,
κρυαδες αισθανομουνα στο σπιτι της
δεν βοηθαγε που ητανε Ιουνης.

Γι’ αυτο συντομα κι εγω
πηρα τη μικρη απ’ το χερι,
μπροστα σ’ ενα γερο – δικαστη σταθηκαμε,
χωρις κουμπαρους , και κουφετα παντρευτηκαμε
μια Tεταρτη μεσημερι.

Και ζησαμε καλα , κι εσεις καλυτερα
τωρα επετειος τριακοστη τεταρτη,
κατι θα καναμε σωστα,
η σημαια μας ακομα κυματιζει
στο πιο ψηλο καταρτι !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-01-2007