Πενθούσα Αφροδίτη

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Άδραξες κάτι νεύματα
Στα πρώιμα χαράματα γεννήθηκες νωρίς
Η όψη σου καλλυντική στης μοίρας την ωχράδα
Στραγγίζει ο δαίμονας σου με δαύτα’ και καλοζώνεται
Μα είν’ ανάξιος μπιστικός
σα πεθαμένος ήλιος , τεντωμένος,
δέρμα σε ένα τύμπανο που κρούει για να ορμηνέψει
τα πέλαγα , σάμπως κι αυτά
θρηνούν σάπιους Κολόμβους κάποτες ?
Που των κυμάτων το βυζί θήλασαν μ’ υστερία ?
Άδραξες κάτι νεύματα..
Αγρίεψες στα μυστικά ‘ μα ο στίχος
Σου που έγραψες , μου γιν’ άγραφος νόμος
κι ενός θανάτου που να ζήσω αν θες δεν πρόφταινα
ή ν’ αντιδράσω έστω.

Στα άσπρα μοναστήρια τώρα η άμμος η λιβυκή .
Ντούρα η μυρτία επάνω σα βρύση αποξύλινη.
Των πετεινών οι σπείρες οι άνομες
στα αγαθά σου μάτια δήθεν καθρεφτίζονται ως ασμωδούν.
Μα ο αγέρας μου ,
τα αντρειωμένα μέλη της - κλαδιά , εξακοντίζει
μετά το πρωτοθώρητο , το μιλητό σου εντός μου
των γέρικων παραμυθιών θα μου αποσταλάζουν
και θα μου δώσουν κίνητρο'
τους ίδιους ήρωες θαρρείς , με όνομα αλλιώτικο

Πώς κάτω βαθιά
ημεροσύνη αιώνια κοιμάται
κι ελαφριά σκόνη που πάνω πατεί ο στρατός των ετών ?
Μαγιάπριλα κυλούν σε δάκρυα - το όνειρο μου βλέπει
στο τέλειο κεντρί σου καρφωμένος
το φαρμάκι να μου ρέεις ‘ να δώσουν οι Θεοί μου να γενεί ροδόσταμο
άβουλος Άρης πάντα εχθρός κι εσύ
πενθούσα πλέον Αφροδίτη..[/I]


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2007