Αγρυπνία

Δημιουργός: Δήμητρα

Για σένα...Δυο μέρες μόνο ,να σε κρατάω αγκαλιά δυο μέρες μόνο.Να σ' έχω δίπλα μου ξανά για λίγο μόνο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Αγρυπνία...


Πάω να κοιμηθώ μα....δύσκολο πράγμα ο ύπνος.
Με έχει ξεχάσει φαίνεται,δεν εξηγείται αλλιώς...
Τόσες νύχτες και δεν έρχεται...
Και όχι μόνο δεν έρχεται,μα στέλνει και εσένα
για να μου πεις οτι δε θα έρθει...
Άκαρδος δεν είναι?
Μα αφού ήρθες,μείνε λοιπόν...
Ξέρω οτι δεν έχεις κάπου αλλού να πας.
Σίγουρα ο ύπνος στέλνει και εμένα κάθε βράδυ
να σου πω οτι δεν θα έρθει σε σένα...
Μείνε και ξάπλωσε δίπλα μου.
Απόψε έτσι γι’αλλαγή θα μιλάω εγώ και εσύ θα ακούς.
Κι έχω τόσα να σου πω που δεν λέγονται...
Το ξέρεις οτι δυσκολεύομαι σ’αυτό...
Μα θα προσπαθήσω...
Ξεκινάω...
Μ’ακούς...?
Το τζιν μου σακάκι έχει ακόμα το άρωμα σου.
Το δεξί μου χέρι έχει τη ζέστη του κορμιού σου.
Τα χείλη μου τη γεύση σου.
Τα μάτια μου...
Τα μάτια μου τα ξέχασα μάλλον σ’εκείνο το δωμάτιο.
Τόσες άγρυπνες νύχτες ψάχνω να τα βρω,μα πουθενά...
Στ’αυτιά μου έχει μείνει η φωνή σου να μου ψυθιρίζει
‘Τί?’ όταν έμεινα πολλή ώρα να σε κοιτάω...
και η δική μου φωνή να σου λέει ‘Τίποτα...’.
‘Τίποτα’ ήθελα να πω,‘απλά σε φωτογραφίζω για να σ’έχω...μέσα μου’.
Λυπάμαι...λυπάμαι γιατί ίσως δεν πρέπει να λέω αυτά που λέω.
Και λυπάμαι γιατί ξημερώνει και πρέπει να φύγεις...
Πήγε έξι κι ο ήλιος στέκεται στην πόρτα μου.
Πάντα τα ίδια...
Να σε φέρνει το φεγγάρι και να σε παίρνει ο ήλιος...
Καλημέρα φως μου.
Ραντεβού το βράδυ στο γνωστό μέρος,την ίδια ώρα.
Θα τελέσουμε κι απόψε αγρυπνία...εις μνήμην του έρωτα μας....
Φτάνει να έρθεις...[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2007