Ο εγωισμος του

Δημιουργός: Τσακίρη Χαρά

Γραμμενο για την Μαρια Νικολαου ...οπως καταλαβατε ειναι η μερα των αφιερωσεων μας..... Καλημερα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρέχει ο πόνος σου στα μάγουλα και σβήνει
Πίνεις το δάκρυ σου κοιτώντας την σελήνη
Δεν το μπορείς κι όμως κάθε πρωί τ’ αντέχεις
Να προσποιείσαι και για τη δουλειά να τρέχεις

Είναι σκληρή της καθε μερας η ρουτίνα
Και η σιωπή στο σπίτι κλαίει σα σειρήνα
Πώς να γεμίσουν οι ώρες που ‘χες αφιερώσει
Μόνο σε κείνον και στην αγάπη που ‘χεις νιώσει;

Φτιάχνεις καφέ και τον ρωτάς αν θέλει κι άλλο
Κόβεις γι’ αυτόν κομμάτι κέικ, το πιο μεγάλο
Του κάνεις χώρο στο κρεβάτι για να μπει
Κι ας ξέρεις πάλι πως εκείνος δε θα ‘ρθεί

Κι όμως εκείνος σ’ αγαπάει κι αυτό πονάει
Να λες, πως ίσως για ‘σενα τώρα ξενυχτάει
Κλείνεις τα μάτια σου και εύχεσαι απλά
Ο εγωισμός του να σβήσει πριν να είναι αργά!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2007