Οι μυγδαλιές

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Δεν πρόλαβα να πω αντίο, τη Δευτέρα με περόνιαζε το κρύο, τον πόνο σου δεν ένωσα, δεν ξέχασα, το βλέμμα απ' τα μάτια σου που έχασα.... Αφιερωμένο σ' όσους χάνουν τη ζωή τους άνοιξη και Δευτέρα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φλεβάρης κι ανθίζουν οι μυγδαλιές.
Απλώνει η ψυχή μου αχλή στο δρόμο
που περπατώ.
Σκεπάζει τα βήματα και τις εικόνες,
αφήνοντας μόνο τις μυγδαλιές.
Άνοιξης προαναγγελία…φυσική.
Σπαρμένη στα τσιμέντα.
Σαν τη τσιμεντένια ζωή μας.
Αγριολούλουδο η ψυχή μας
Θέλει να το σκίσει… να πεταχτεί.
Ξεσκισμένο λουλούδι σε σκαμμένους δρόμους.
Μα εγώ κοιτώ τις μυγδαλιές.
Όχι γιατί ναι όμορφες.
Μα γιατί θάνατο κυοφορούν.

Κι εκεί…
Δίπλα στο μνήμα σου μια μυγδαλιά
Τρέφεται απ’ τα θρυμματισμένα σου κόκαλα.
Ψηλά στο λόφο απέναντι
σε κοιτά η άλλη που της άφησες τη ζωή σου…
Τροφή στην ελπίδα.
Θανάτου αγγελία… φυσική.

Κάθε που κοιτώ τις μυγδαλιές
βλέπω ανθοστολισμένα μνήματα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2007