Πολιτικός γάμος

Δημιουργός: Ηπειρωτης

Ένα κείμενο στο πνεύμα των ημερών.....Απόκριες....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[U]Προσφώνηση δημάρχου προ της τελετής[/U]

Κοπιάστε τέκνα αγαπητά - για να σας επαινέσω
που με του γάμου τα δεσμά - ψοφάτε να σας δέσω.
Γιατί μ’ αυτό το γάμο σας - ηλίθιοι θαρρείτε,
πως μέσα στο παράδεισο - σούμπιτο θε να μπείτε.
Αυτό θαρρείτε και οι δυο- τέτοια που ‘χετε γκλάβα,
θα δείτε όμως…την ουρά - πως πίσω έχει η αχλάδα.
Και πρώτα εσενανε γαμπρέ - και ένδοξε πλωτάρχη,
σε θέλει η νύφη…προπαντός - γενναίο πολεμαρχη.
Και κάθε νύχτα ούτε στιγμή - να της γυρίζεις κωλο,
μα να της ρίχνεις απανωτές - ριπές σαν πολυβόλο.
Και αν τη νύχτα εύκολα - μια τρύπα δα βουλώνει,
άλλες τρύπες ανοίγουνε - κάθε που ξημερώνει.
Γι’ αυτό νυφουλα πάντοτε - τις νύχτες, να φροντίζεις,
τον καψερό τον άντρα σου - να μην τον ξεζουμίζεις.
Τι το πηγάδι σου μπορεί - νερό να έχει πάντα,
αλλά χαλάει ο κουβάς - με το πολύ αγάντα.
Κι αν θες να τρως ένα γλυκό - αγγούρι με το γάμο,
θε να σου χώνει κι η ζωή - πικρά αγγούρια…άμμο.
Τώρα ελάτε πιο κοντά - την τελετή ν’ αρχίσω,
και με δυο λόγια ύστερα - να σας ευχολογησω.

[U]Ακολουθεί η τελετή με τις σχετικές ερωτήσεις του δημάρχου, για αγάπη, πίστη κτλ..

Και ενώ η τελετή βρίσκεται σε εξέλιξη, ορμαει απάνω ο παπάς…

Οι κατάρες του παπά.[/U]

Γιατί κύριε Δήμαρχε – γιατί ορέ καθίκι,
το γάμο τον κατάντησες - σωστό καραγκιοζιλίκι;;
Δίχως κουμπάρο και παπά – ρύζι, κεριά, κουφέτα
του γάμου το μυστήριο – το κάνατε οπερέτα!!
Να έχετε την κατάρα μου – και συ και η αφεντιά τους
και ολο το συμπεθεριό – μαζί με τα παιδιά τους.
Χαρές, χαΐρι, προκοπή – να μη δείτε καθόλου,
γιατί δεν είστε Χριστιανοί – αλλά, παιδιά διαβόλου.
Γι’ αυτό θα πάτε σούμπιτο – στα τάρταρα του Άδη
κι οι διάβολοι θα σας…πηδούν – απ’ το πρωί ως το βράδυ.
Γιατί μ’ αυτό το γάμο σας – δεν είστε παντρεμένοι,
μα αφορισμένοι δυο φορές – και τρισκαταραμένοι.



[U] Ευχολογιο Δημάρχου.[/U]

Και τώρα δούλοι του Θεού – και των παθών σας σκλάβοι,
ελάτε συμβουλές και ευχές – καθένας σας να λάβει.
Και πρώτα εσύ νυφουλα μου – που είσαι σαν φοράδα,
μέλια, σορόπια να μην θες – μέρα και νύχτα αράδα.
Γιατί δεν είναι κόκορας – ο άντρας σ’ απ’ το Μπερατι,
για να τον έχεις συνεχώς – καβάλα στο κρεβάτι.
Γι’ αυτό σου δίνω συμβουλή – να μην το παρακάνεις,
και πάντοτε με ρέγουλα – κέρατα να του βάνεις.
Οι αμαρτίες οι γλυκές – αν σου παραγουσταρουν,
ψηστα με τον κουμπάρο σου – πρέφα να μην σε πάρουν.
Και τώρα το καθήκον μου – εις την υγειά σας πίνω,
και τις πιο κάτω τις ευχές – εις το γαμπρό τις δίνω.
Να ‘σαι το Μάη γάιδαρος – τον Αύγουστο κριάρι,
ολο το χρόνο κόκορας – και γάτος το Γενάρη.
Αλλά κακά τα ψέματα – και θα στα πω ένα χέρι,
αφού τέτοιον καπλανο – μου διάλεξες για ταίρι.
Θα ‘ταν πολύ καλύτερα – μαγκούφης για να μείνεις,
και όχι τέτοιος κερατας – με δίπλωμα να γίνεις.
Έτσι που πια ρεντίκολο – θα καταντήσεις σε ουλους,
αφού τούτος ο πουτανος – θα σε γεμίσει μουλους.
Και τώρα ορσε και οι δυο – τα χαιρετίσματά μου,
και τσακιστείτε από δω – να μη σας δω μπροστά μου.
Κι ούτε θε να λερώσω δα – του Δήμου το βιβλίο,
της αφεντιάς σας γράφοντας – το γάμο το γελοίο.
Μα θα σας γράψω βέβαια – τέτοια που ‘στε καθικια,
εις τα παλιά παπούτσια μου – και στα καλαμπαλίκια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2007