Aνοχείρωτη η λογική

Δημιουργός: radua, radua

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμασταν μαζί
κι ας μην υπήρξαμε ποτέ
εμείς οι δυό.

Σου δόθηκα,
σε σένα..
σ'αυτό το άσπρο
που με τυραννούσε.

Φευγαλέες εικόνες
στοιχειώνουν..
δεν θυμάμαι ακριβώς
πότε ήταν
που κατέβασα τις πρωινές
ηλιαχτίδες στην καρδιά μου
-βραχυκύκλωμα-
εγκλωβίστηκα στο σκοτάδι.

Ένας ξεχασμένος κάβος
οι αναμνήσεις μου
παράμερα στο χτες.

Μια μικρή ελπίδα σε
θέση υποτείνουσας
προβάλλει..
σκηνικό στην άκρη του ορίζοντα
εκεί που αλλάζουν βάρδια
ο ήλιος και το φεγγάρι.

Πλάσμα-ξωτικό
στη σκέψη μου
απλώνεσαι
σα ναρκοπέδιο.

Πλάσμα-αστραπή
στη ζωή μου
γεννάς κεραυνούς.

Σκόπιμα ναυάγησες
σ'αυτά τα ανοιχτά
καρδιά μου.

Κι η φωνή σου
έγινε συλλογή
άναρθρων νοημάτων..
και χάθηκε
ο Μαγεμένος Αυλός
που μάγευε αηδόνια
τη νύχτα πούμαθα
πως έφυγες.

Ανελέητη Σιωπή
κι Ανακοχή..

Ανοχύρωτη η λογική
στο θαύμα του έρωτά σου!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-02-2007