Η βολική αρκούδα

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

..σήμερα σκαλίζω τα παλιά αχουμοριστικά μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης Γροιλανδίας τ’ άγρια τα παγωμένα μέρη
ακούστε φίλοι μου καλοί πώς έπαθα χουνέρι

Επήγα σαν ακτιβιστής να σώσω καμιά φώκια
μια Εσκιμώα μπάνισα γριά να παίζει πόκα

Με φώναξε μες το igloo και παγωτό μου δίνει
μα είχε γεύση σολομού και όπου φτύνει- φτύνει

Κρατούσα μυθιστόρημα του Πάμπλο του Νερούδα
στις λευκές νύχτες συντροφιά μα βλέπω μιαν αρκούδα

Ρωτώ λοιπόν γερόντισσα που δόντι έχεις ένα
για πες μου , να την φοβηθώ ή μπας φοβάται εμένα ?

Γελώντας η γερόντισσα μου είπε άλλα θέλει
είναι γνωστό σ’όλη τη γη πώς λαχταρούν το μέλι

μα εδώ που να βρεις μέλισσες να χτίσουνε κηρήθρες
κι αν πεις και για τους άντρες μας όλοι είναι μυτζήθρες

Γι αυτό μόλις μυρίσουνε κανέναν άντρα ξένο
σ’εμένα έρχονται ευθύς τη γούνα τους να πλένω

Ααχ..Πάει λέω τα’χασε , την τρέλανε το Σέλας
μα απ’το αρκουδοτόμαρο ! θωριά λεπτής κοπέλας ?

Μια Λαπωνέζα λυγιστή και κουνιστή μπροστά μου
κι από τα μάτια τα σκιστά μου κόπηκε η λαλιά μου

Συνέχισε η γερόντισσα , τρανό είν’ το έθιμό μας
τους ξένους να φιλεύουμε με κάθε τι δικό μας

Κι αφού πρώτα με κέρασε του τάρανδου το γάλα
η νέα έξω πέταξε τα στήθη τα μεγάλα

Άναψα εγώ και κόρωσα και άρχισε να λιώνει
εκείνο το παγόσπιτο – Σε μια γωνιά μας στρώνει

πλαγιάστε τώρα φεύγω εγώ και μου κλεισε το μάτι
μα “Ursus” ώσπου εσύ να πεις – τέζα ο Ace – στο γάλα ρίξαν κάτι..

Mέσα στη νύχτα ξύπνησα , τι νύχτα .. μέρα ήταν
και βλέπω χάσκι είκοσι να τρέχουν , γκάζι τσίτα

Aλαλιασμένα φεύγανε και χάθηκαν στο χιόνι
300 υπό το μηδέν και το πουλί παγώνει

Ξεχάστηκα , ξεβράκωτος εγώ είχα βγει κει έξω
και προσπαθούσα μόνος μου της νύχτας να μαντέψω

τα πόσα κι ό,τι έγινε , 8-9 ... περίπου .. τα είχα πια ξεχάσει
φεύγει απάνω που ήμουνα σε φόρμα και σε φάση...

μα κάτω απ’τα σκεπάσματα σαν κάτι να σαλεύει
τρέχω για γύρο δέκατο !!! η βρύση δε στερεύει

Καθώς λοιπόν τυλίχτηκα στα δέρματα από κάτω
και πονηρά ψαχούλευα ... ΧΡΙΣΤΕΕΜΜΜΟΥΥΥ!!! Δίνω σάλτο…

....(ασθμαίνοντας)....

αντί να βρώ μαύρα μαλλιά που να μυρίζαν χένα
γερόντισσα αγαλλίαζε που είχε δόντι ένα

καλύτερα να άνοιγα στον πάγο μία τρύπα
κι αντί γι’αγκίστρι το πουλί κι ας γίνοταν σα σκνίπα

σκεφτόμουν καθώς έτρεχα , τα χάσκι προσπερνάω
στο έλκυθρο η λυγερή , γελάει ... σταματάω ....

ααχ ..
αν δε βρισκόταν της Green Peace κάποιος να με μαζέψει
απ’όλα που διαβάσατε δε θα ‘χα γράψει λέξη...


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2007