Σε είδα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Ξυπνήσανε οι χελώνες από τη Χειμερία νάρκη. Έρχεται η Άνοιξη και θέλω να ζευγαρώσω. Είμαι θπουργιτάκι. Μέχρι ποιο μήνα φοριέται στην Ελλάδα η γυναικεία μπότα;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]


Σε είδα να επιστρέφεις, μ’ ασημένιες μπότες
και πλανεύτηκα
σε είδα να περνάς, μπροστά απ’ τα μάτια
- χάθηκε το φως μου -

θέλω να γίνω ο δρόμος σου
να περπατήσεις στο κορμί μου
να γίνω η φλόγα σου
και μ’ ένα φύσημα, να σβήσεις το κερί

θέλω με βία, να τρυπήσεις τη ζωή μου
τα κοφτερά τακούνια, πόντο-πόντο
να μου σκίζουν την αυγή
και να σταυρώνουν τις ελπίδες, που γεννήθηκαν

βασάνισέ με αλύπητα, λοιπόν
σκίσε τα χείλη μου, κι ύστερα φίλα με
κόψε στα δυο τη σάρκα, να ματώσει
- για μένα, ίδια παραμένει η ψυχή -

δέσε με, σύρε με, ναυάγησέ με σαν καράβι
σπείρε αγκάθια, σ’ ένα λιμάνι πορφυρό
να ξεβραστώ στη γαλανή αμμουδιά σου

κι ύστερα κόκκινη θα γίνει, θα το δεις
ν’ αναπηδούνε πίδακες φιλιών, από το αίμα
και ν’ αναβλύζουν έρωτα, οι καμπύλες σου

μονάχα πάτα με να λιώσω, να βυθιστώ στο ψέμα
κάνε με σκόνη, αλοιφή
κι ύστερα βάλε με, κατάπλασμα στα χέρια

- έτσι θα γίνει -

όπως ανθίζουν τριαντάφυλλα παρθένα
και τ’ αφρισμένα πέταλα
σκορπίζουνε στο διάβα σου

μαστίγωσέ με, με γαρύφαλλα
και κλώνια ανθισμένα
να πλημμυρίσουν ευωδιές οι στράτες
να ξεκινήσεις μια, για το ταξίδι σου

έτσι θα γίνει, μαστίγωσέ με αλύπητα
χάραξε στο κορμί μου εφιάλτες
και μ’ ένα σάλτο, πάτα το λαιμό
λιώσε μια-μια, τις ποθητές ανάσες

τώρα κοιμήσου ήσυχα, να’ μαι ξοπίσω εγώ
να προσκυνώ σεμνά, τα λατρεμένα πόδια
για ν’ αγκιστρώνεται η ματιά
στις ασημένιες μπότες σου

μονάχα έτσι, θα με κάνεις να ευτυχίσω
σα μια θυσία, σα σφαχτάρι στα χωράφια σου
σαν Περσικό χαλί που γίνηκε για πάρτη σου

κι η τελευταία ανταμοιβή;
η ύστατη χάρη;
ένα φιλί γιομάτο έρωτα
κάτω απ’ τα χνάρια σου.


γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2007