Τεχνητή αναπνοή

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλησπέρα σας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έλα και δώς μου τεχνητή αναπνοή
Γιατί μου σώνοντ' οι φιάλες οξυγόνου
Το δηλητήριο που λέγεται ζωή
Μια σηψαιμία έχει σπείρει στο εντός μου...

Έλα και δώς μου της ζωής σου το φιλί
Κι ας είμαι μόνο μια Χιονάτη.. από χιόνι
Κι όταν ο ήλιος με ξυπνάει το πρωί
Στάλα τη στάλα.. το κορμάκι μου το λιώνει...

Μα κι αν δεν έρθεις.. στείλε έστω ένα πουλί
Ένα της Άνοιξης γαλάζιο περιστέρι
Που να φοράει στα φτερά του το φιλί
Και τ' αποτύπωμα απ' το δεξί σου χέρι...

Έλα στον ύπνο και στον ξύπνιο μου.. αν θες
Να μη χωρίζει πια η μέρα απ' τη νύχτα
Αφού η αγάπη δεν χωράει ενοχές
Και της κακίας σκίζει μόνη της τα δίχτυα...

Ρίξε στη θάλασσα του κόσμου τα "γιατί"
Κανείς για σένα δεν θα ζήσει.. να το ξέρεις
Δεν με πειράζει πού 'μαι απόψε μοναχή
Μα που ανήμπορη θωρώ σε.. να υποφέρεις...


23-2-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-02-2007