Το μετέωρο κουτάλι με τη φασολάδα

Δημιουργός: elixgeo

Πηγή έμπνευσης μια φασολάδα που δεν θα δοκιμάσω ποτέ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στάθηκε μπρος της, στο ύψος των ματιών.
Αυτά, εκφραστικά, στρογγύλεψαν το βλέμμα,
άμβλυναν στιγμιαία την αγωνία της προσμονής,
ν΄ αγκαλιάσουν θέλαν για λίγο την αψεγάδιαστη καμπύλη του
-την με τόση σοφία φτιαγμένη για να κουρνιάζει σε ματιές-.

Μάλλον υπεροπτικό, ακατάδεχτο για μια συμμαχία,
σίγουρα αλαζονικό με την αυτάρκειά του,
κομπάζοντας, μέσα από ανεπαίσθητες, αισθησιακές κινήσεις
για τα στόματα που το είχαν γευτεί,
την κάλεσε προκλητικά να το ζωγραφίσει,
ξέροντας πόσο επίπονο της ήταν.

-Οι ατμοί του,
εμπλουτισμένοι με εκχυλίσματα φασολιών,
μεστοί σε αιθέρια έλαια καρότου και σέλινου,
χρωματισμένοι απαλά με το χρώμα της τομάτας,
καυτοί ακόμα και στη σκέψη μιας ερωτικής επαφής,
σχεδόν τη ζάλισαν-.

-Μη μου ζητάς τόσα πολλά, ψιθύρισε, είναι νωρίς.
Πες μου να σ΄ αγαπήσω,
-με μια αγάπη που θα είναι πιο δυνατή από την έλλειψή της-
και θα το κάνω,
ζήτα μου τρυφερότητα,
-τέτοια που πρέπει σε χαΐδεμα νιογέννητου ρόδου-
και θα στη δώσω
πες μου να καμπυλωθώ με μια κραυγή ηδονής,
-να ταιριάξω με την καμπύλη σου-
και θα το κάνω,
ζήτα μου ανοχή,
-για μια ενοχή σου που ακόμα δεν μου φανέρωσες-
και θα την έχεις.
Όμως μη μου ζητάς να σε ζωγραφίσω,
δεν σε ξέρω ακόμα τόσο καλά.

Δεν έχω περπατήσει στα χωράφια με τις φασολιές,
-μήτε καν δεν μπορώ να τα νοήσω-
δεν έχω πάει στο εργαστήρι του μεταλλουργού,
-που σου ΄δωσε το σχήμα σου,
σαν την καμπύλη του στήθους της καλής του-
δεν πήγα καν στο σουπερ μάρκετ να σε αγοράσω.

Μόνο σου ήρθες, δεν σε κάλεσα,
δεν σε αποκάλεσα ακόμα ζωγραφιά μου,
δεν τόχω κάνει για κανένα μέχρι τώρα.

Το μετέωρο κουτάλι, οργισμένο άχνισε ακόμα πιο πολύ.
Γύρισε στη μεριά της απειλητικά, άρχισε να κινείται.

Αυτή μισάνοιξε το στόμα, σαν τρυφερό φιλί για να δεχτεί.
Παίζοντας με την ειμαρμένη, αποφάσισε να ζωγραφίσει το φιλί.
Το εξουσιαστικό χρώμα στη ζωγραφιά θάταν το κόκκινο του αίματος.

ΥΓ. Από ένα καλλιτεχνικό διαγωνισμό όπου ένα μετέωρο κουτάλι με φασολάδα καλείται να γίνει αντικείμενο είτε ποιητικής έκφρασης είτε ζωγραφικής απεικόνισης.

Αφιερώνεται σε μια εκκολαπτόμενη ζωγράφο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-02-2007