Σ-πειράματα

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ρίμα το κρίμα με τον θυμό
δεν κάνει, σφιχτό στεφάνι
σ’ άδειο λαιμό. Κι’ ένας πνιγμός
να κρέμεται απ’ το ταβάνι

Η εσπέρα, πέρα στα βροχερά
λαγοκοιμάται, δε θυμάται
ποιος ειν’ εδώ. Κλαίει γοερά
και μια παντιέρα συλλογάται.

[B]Μα εγώ αγαπάω τα σκοτάδια
ψαχουλευτά να δραπετεύω
απ’ τα σημάδια και να γιατρεύω
απελπισίες παροδικές να ημερεύω
με λέξεις χάδια.[/B]

Μικρό σπουργίτι, παιδί ισοβίτη
αναστενάζει, και χειμωνιάζει
σε μια βραδιά. Μένει του αστρίτη
ο συριγμός, να σε χλευάζει.

Μια πεταλούδα, κόρη Ιούδα
αχ πώς χορεύει, σα να γυρεύει
ένα φιλί. Με ροζ βερμούδα
και λάγνα γέλια, φως παζαρεύει.

[B]Κι εσύ μισείς τα αεροδρόμια
σ’ αναμονές αποκοιμιέσαι
και πεζοδρόμια. Κι αναρωτιέσαι
ποιες τροχιές σ’ έχουν ξεχάσει
σ’ ονειροδρόμια.[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2007