Εργατιά

Δημιουργός: Ηπειρωτης

Οι δυο πρώτες στροφες, σ' αυτούς που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται καθημερινά για το μεροκάματο...Οι δυο τελευταίες, σ' αυτούς που έχασαν τη ζωή τους για το μεροκάματο...Και στον παππού μου που σκοτώθηκε, σε ανθρακορυχείο της Γερμανίας και δεν γνώρισα ποτέ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήπιαμε νερό όταν διψάσαμε,
φάγαμε ψωμί όταν πεινάσαμε,
κι ένα ζε'ι'μπέκικο χορέψαμε.
Σέρτικο τσιγάρο στρίψαμε,
τα ρούχα απ' τον ιδρώτα στύψαμε,
τη μοναξιά μας τη παντρέψαμε.

Με φτώχεια κι εργατιά
και με καλή καρδιά,
τα χρόνια μας περάσαμε.
Σαν σκλάβοι στα κουπιά,
δεμένοι με σχοινιά,
για δές μαζί που φτάσαμε.

Τα κορμιά μας βάλαμε στη πρίζα,
φτάσαμε ως της γης τη ρίζα,
με κόπο η ζωή μας φόρτωσε.
Κι αυτή η πέτρα στο κεφάλι,
που είχαμε για μαξιλάρι,
πάνω μας ήρθε και μας σκότωσε.

Με φτώχεια κι εργατιά
και με καλή καρδιά,
τα νειάτα θυσιάσαμε.
Σαν σκλάβοι στα κουπιά,
δεμένοι με σχοινιά,
μα στον αγώνα χάσαμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2007