Του Κενού και της Αρμύρας

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Απο τα παλιά μου ταξίδια...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδευα, μόνος δυο τρείς αιώνες
μες στούς καπνούς, μιας Ινδιάνικης φυλής
μες στων Αζτέκων τούς ανάδελφους Χειμώνες
και στης αρμύρας την πικρή ανταμοιβή

Ταξίδεψα μες στης φυγής τη λήθη
με τα φτερά κάποιου Αρχάγγελου θεού
για μια έκπτωτη ζωή, σαν παραμύθι
μες στη φωτιά κάποιου παράξενου λαού

Έπειτα έγινα ξανά ένα σημάδι
στα μονοπάτια ενός κόσμου μακρινού
σαν μια κόρη μέσα στης ψυχής τον Άδη
και στην καρδιά ένός παράξενου χρησμού

Σε μια παλιά μικρή αλύτρωτη αγάπη
έδωσα όρκο πως θα μείνω ζωντανός
κι ας με σκοτώσαν κι ας με πρόδωσαν οι μάγοι
χίλιες φορές μέσα στο φως θ' αναστηθώ

Θα ξαναζήσω ακατέργαστες εικονες
με κάτι ανθρώπους που δεν έχω ξαναδεί
μες στο κενό θα νιώθω της φωνής τις ρόδες
κι ας με φοβίζει ο ήχος κάθε χαραυγής

Έχω επάνω μου εκείνο τον Χιτώνα
που είχα ντύσει σώμα άψυχου φιλιού
πριν κλάψω επάνω απ' την πέτρα ενός κοιτώνα
και μες στο δάκρυ ακούω το κλάμα ενός παιδιού

Ταξίδευα, κι ακόμα ταξιδεύω
μέσα σε ίσκιους κι ένα όνειρο φευγιό
ανήμπορος δεν ξέρω να ερμηνεύω
μα ξέρω πως μιά μέρα θα σε βρω...

www.eliaspolitis.gr

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2007