Το απέναντι μπαλκόνι

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Με σπασμένα φτερά ξεκινώ πάλι το ταξίδι μου στο χρόνο, εκεί όλες οι ζωές μου εκείνες που θυμάμαι και άλλες όχι,το χώμα που άφησα πίσω μου,σώμα και τροφή απέναντι στο κενό της σιωπής,η φωνή μου αντηχεί ακόμα, η ζωή ελπίζει ακόμα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πριν απ' την άκρη του γκρεμού
στο περιθώριο του νου
σε άγγιξα παράλογα
ξυπνάνε πάλι οι σκιές
δε λιγοστεύουν οι ζωές
και σκέφτηκα ανάλογα

ήρθε η νύχτα να με βρει
κρύβομαι πάλι μη με δει
κι η απόσταση δε πνίγεται
έχω μια τάση να χαθώ
πλανιέμαι σαν αερικό
και τίποτα δε γίνεται

[B][I]Πέρασα απέναντι να δω
τι έχει μείνει απ' το σωρό
τι έμεινε απ' τα σίγουρα
κι είδα ν' αλλάζουν τα παλιά
τα λίγα γίνανε πολλά
και όλα είναι παρήγορα

πέρασα απέναντι να 'δω
αν είναι ο χρόνος γιατρικό
σε ότι δεν ευθύνεται
κι είδα πολέμους και σεισμούς
μες στους αμάχους πλήθυσμούς
μα τ' όνειρο αμύνεται[/I][/B]

Κάθησα πάλι να σκεφτώ
γιά το καλό και το κακό
που τώρα δε χωρίζεται
έγινε σώμα η φωτιά
μες στης φυγής μας τα στενά
και πάλι μου χαρίζεται

Έτη ταξίδεψα φωτός
έγινα φόβος μισητός
που λίγο δεν αφήνεται
ένα συναίσθημα βαθύ
στη Σμύρνη και στο Αϊβαλί
ο χάρτης μου δε φθείρεται

ρίζες ξεδίπλωσα πολλές
γιά τις χαμένες μας ψυχές
στο χώμα που αφήνετε
κι άκουσα πάλι πως μπορεί
να κάνουμε μια νέα αρχή
για εκείνο που δε δίνεται
[U][B][I]
www.eliaspolitis.gr[/I][/B][/U]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2007