φταίω που δε μεγάλωσα

Δημιουργός: χρήστος

μελοποιημένο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να χα στο στόμα τη βροντή
να ξεκουφάνω τη σιωπή
να τη φοβέριζα
να 'χα για μάτια δυο αστραπές
όλες της νύχτας τις σκιές,
με φως να θέριζα

Να 'μουν ηφαίστειο ενεργό
όποτε θέλω να εκραγώ
να κάψω τα εύφλεκτα
να αφήσω όρθιο μοναχά
ό,τι αντέχει στη φωτιά
κι ό,τι ονειρεύτηκα

να χα τη δύναμη σεισμού
να δώσω τράνταγμα στου νου
όλα τα 'ασάλευτα
να γκρέμιζα όλα τα παλιά
να 'χτιζα στα ξερά νησιά
σπίτια κατάλευκα

όμως με χώμα έχω πλαστεί
και η ψυχή μου είναι βροχή
που πάει στη θάλασσα
φταίω που έμεινα παιδί
για μιαν ολόκληρη ζωή,
που δε μεγάλωσα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2007