Ηθοποιός

Δημιουργός: faidra

Πολύ Καλός Ηθοποιός

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάμαι την τελευταία μας μέρα.
Κερί αφημένο στο παράθυρο,
μια φλόγα χαμένη στον άνεμο.
Πόνεσα,
με πέθαναν τα μάτια σου.
Δεν έκλαιγαν ποτέ αληθινά,
μόνο κοιτούσαν...
Κοιτούσαν...
Άχ αυτή η ματιά!
Θα την ξεχάσω ποτέ?
Θα μπορούσα άραγε να ζήσω
χωρίς τη θύμησή της?
Θυμάμαι τα χείλη σου
να μιλάνε για τον Έρωτα,
τα μαλλιά σου να γίνονται
κουβάρι μες στην ψυχή μου,
κουβάρι που κανείς
δεν μπορεί να ξεμπερδέψει
εκτός απο σένα.
Άν το θελήσεις βέβαια...
Και δυστυχώς το θέλησες.
"Θα ξαναγαπήσεις"
είπες...
Κι εγώ?
Αναρωτήθηκες για μένα?
Σου είχα δώσει τα φτερά μου!
Τα είχα ράψει κρυφά
στην πλάτη σου
εκείνο το βράδυ.
Δεν ξύπνησες καθόλου.
Δεν πόνεσες!
Τα έραψα με την κλωστή
του Έρωτά μου,
τα φίλησα για τελεταία φορά
κι ύστερα σε κοίταζα...
Σε κοίταζα ώρα πολύ
ώσπου ξημέρωσε
και μαζί με το φώς
ήρθε κι ο φόβος και τρύπωσε
μες στο κρεβάτι.
Έκανα πως δεν τον βλέπω,
μου μιλούσε κι έκλεινα τ` αφτιά μου
δεν ήθελα να τον πιστέψω,
έλεγε ψέμματα!
Κοιτάχτηκα τότε
στον καθρέφτη της ψυχής σου
και δεν είδα τίποτα!
Είχες φυλάξει για μένα
ένα υπέροχο-απόλυτο κενό!
Του χες βάλει μια πανέμορφη κορδέλα
στα μαλλιά και μου το πρόσφερες απλόχερα!
Πάλι καλά
που σου χάρισα τα φτερά μου!
Ας πετάς -έστω- ΕΣΥ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2007