Πένα, τετράδιο, βιβλίο…

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πένα, τετράδιο, βιβλίο…

Γλυκά μου πλήκτρα
ταίρι της μοναξιάς του λυτρωμού και της χαράς
με μια μορφή ηλεκτρική, από την πένα την φτωχή
πήρες το σκήπτρα
[I]Κι έμειν’ η πένα μοναχή, αδύναμη δίχως ψυχή.[/I]

Καλή μου οθόνη,
παράθυρο χρωματιστό, χαρούμενο και λαμπερό,
των ιδεών μου εσύ πουλί, πήρες την δόξα απ’ το χαρτί
και το τιμόνι
[I]Σκόρπια τετράδια και χαρτιά σε ράφια βρήκαν μοναξιά.[/I]

Χρυσό μου site
έφτιαξες έναν ουρανό απέραντο και φωτεινό
με δίχως όρια και φραγμούς, χωρίς βιβλία, στοιβαγμούς
και copyright
[I]Και τα βιβλία τα φτωχά, μπήκαν κι αυτά μεσ’ στα κουτιά..[/I]

Και ποιος με πιάνει
ώρες ατέλειωτες γυρνώ, σκυφτός χωρίς σταματημό
και στο κομπιούτερ μου μπροστά ποτέ δεν λέω : αρκετά
δεν λέω : φτάνει !
[I]Πού θα χαθώ ; που θα με βρεις ; πάνω στα πλήκτρα ολημερίς ![/I]

Μα είναι αλήθεια
κλείστηκα μέσα στο εγώ, έπαψα πλέον να μιλώ
γελάω μόνος νευρικά, κι έγινε η νέα μου χαρά
κακιά συνήθεια.
[I]Κι έπεσα μόνος μου κι εγώ στης μοναξιάς μου το κενό.[/I]

Κι όλο αδειάζω !
έγινα μ’ όλους αγενής, έχασα φίλους συγγενείς,
Με σύντροφο και με παιδί έχασα κάθε επαφή
κι ανατριχιάζω.
[I]Στο αίμα ρέει η οργή κι έχω τα πίξελ για τροφή.[/I]

Θα στασιάσω !
και το κομπιούτερ θα γευτεί όλη την πρέπουσα ποινή,
μέσα στον τόσο μου θυμό, θα δώσω τέλος στον χαμό
και θα το σπάσω...
[I]Μα φταίει τάχατες αυτό ή το κουκούτσι μου μυαλό ;[/I]

Και σαν προδότης
όπως ο άσωτος υιός θα ξαναδώ πάλι το φως
μεσ’ απ’ την πένα την παλιά που αποζητά καρτερικά
τον κύριό της..
[I]Παλιοί μου φίλοι καρδιακοί, πόσο αισθάνομαι ντροπή !....[/I]
-.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2007