μυστικά περάσματα φαντασίας

Δημιουργός: χρήστος

καλό ξημέρωμα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

υπάρχουν κάτι μυστικά περάσματα
που με οδηγούν φορές, μέσα απο λαξευτές στοές,
στα έγκατα του είναι μου
κι εκεί που λέω: “πάει, χάθηκα στα σκότη”
μια αίθουσα αποκαλύπτεται άξαφνα μπροστά μου
προσβάσιμη από προθάλαμο αφύλακτο από δορυφόρους
και μέσα , σε θρόνους δίδυμους , ηγεμονεύουν
ο εις τον άλλο διαδεχόμενοι ανά λεπτό
-έτσι ως ορίζει απαρέγκλιτα ο νόμος της ψυχής-
οι πόθοι μου...

υπάρχουν κάποιες δίοδοι μυστικές
που οδηγούν ολόισια μεσ' τις οάσεις τους φωτός
και τις ανακαλύπτω κάθε που παίρνω το μυαλό μου απ' τα εφήμερα
και κάθε που σηκώνω το βλέμμα, πάνω από το βλέμμα μου
καθοδηγούμενος- μάντης τυφλός εκ γενετής-
μονάχα απ' τα αισθητήρια των αισθημάτων.

Υπάρχει κάπου εδώ κοντά
ένα ποτάμι που κατεβαίνει βουίζοντας απ' τα βουνά
και πάει εκεί που το ένστικτό του λέει πως είναι η θάλασσα
κι εγώ μπορώ, φορές, να αφουγκραστώ το πέρασμά του
όταν αφήνω την ακοή να υψώνεται πάνω απ' την ακοή μου
την όσφρησή να οσμίζεται πάνω απ' την όσφρηση μου

υπάρχουν κάτι αθάνατα έπαθλα
που δεν χρειάζεται να μαι ρωμαλέος για να τα διεδικήσω
-τ' αθλοθετεί η σιωπή για κείνους που αισθάνονται
το βάρος της ευτέλειας τριγύρω τους κι εντός τους-
που νιώθω πως τα κατακτώ
όταν τολμώ να υψώσω το μυαλό μου πάνω απ' το μυαλό μου
επιστρατεύοντας τη μόνη αξιοπρέπεια της σκέψης:
την αμφισβήτηση,
για όσα γύρω μου αστράφτουν σαν χρυσάφι...

ώστε είμαι ακόμη άνθρωπος λοιπόν;
με ακοή, όσφρηση, αφή και φαντασία κι αισθήματα...
δεν μ' έχουνε λοιπόν ακόμη αλλάξει τα σκιάχτρα που συναναστρέφομαι;
δεν μ' έχουν κάνει ,άραγε ,όμοιό τους;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2007