Έρωτας

Δημιουργός: Νεφελοβάτης

Αφιερωμένο σε κείνους και κείνες που το ‘χουν ζήσει και σε κείνους που το ψάχνουν, γιατί υπάρχει.. Και μπορείς να το βρεις.. Εύχομαι μόνο δίπλα τους να μείνει..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν έχεις δει τον ήλιο ν ανατείλει στα μάτια της,

Το φεγγάρι να λάμπει στα μαλλιά της,

Απ’ το χαμόγελό της να γεννιούνται ουράνια τόξα,

Απ’ το γέλιο της να γεμίζει με χρώματα η πλάση,

Απ’ το βλέμμα της σαν σε κοιτά να κοκκινίζουν οι άγγελοι,

Απ’ τη μιλιά της όταν σου σιγοψιθυρίζει να σιωπούν τα αηδόνια τη μουσική να ακούσουν,

Απ’ τη γλύκα του φιλιού της να βγάζουν φτερά οι δαίμονες, άγγελοι για να γίνουν,

Αν είναι δίπλα σου και νιώθεις πως τα πάντα είναι φως,

Αν μακριά της τα πάντα σου φαίνονται ερημιά,

Αν το ζέφυρο έχεις ακούσει να σε ταξιδεύει με την ανάσα της όταν κοιμάται δίπλα σου και με λατρεία την κοιτάς,

Αν τα βουνά σου φαίνονται πετραδάκια το χέρι σαν σου κρατά,

Αν τα βότσαλα γίνονται βουνά σαν είναι μακριά σου,

Αν όλα τα ταξίδια σου σε κείνη καταλήγουν,

Αν σε κάθε τραγούδι ακούς τ’ όνομά της,

Όταν στην αγκάλη της παίρνεις μια γεύση απ’ τον παράδεισο,

Όταν τη σκέφτεσαι και ενσαρκώνεται κι η πιο μυστική σου φαντασίωση,

Όταν όλα τα όνειρα, τα θάματα, την ομορφιά, τα βλέπεις στη μορφή της,

Όταν το δέρμα της πιο απαλό κι απ’ το μετάξι νιώθεις στα ακροδάχτυλά σου,

Όταν περπατάς στα σύννεφα σαν με τα χείλη σου το σώμα της διατρέχεις,

Όταν σμίγετε και σταματά ο χρόνος, και σ’ όλους ταυτόχρονα τους παραδείσους βρίσκεσαι που οι άνθρωποι αναζήτησαν και σ όσους θα αναζητήσουν,


Ε τότε η καρδιά σου ξέρει…


Πως τίποτα, δε ‘θάνε αρκετό ποτέ αν δίπλα σου δεν είναι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2007