Στον κήπο της Γεσθημανής

Δημιουργός: mxaros

Ένα ποιηματάκι εμπνευσμένο από το θείο δράμα, (παρ' ότι "φύσει και θέσει" είμαι άθεος). Για όλους εμάς που κουβαλάμε ο καθείς τον δικό του σταυρό...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγόρι μου σαν το Χριστό
Κυλά το αίμα σου ζεστό
Στεφάνι απ' αγκάθι
Και χίλια σου τα πάθη

Τι κι αν εδίψαγες πολύ
Αυτοί σου δώσανε χολή
Χολή μες στο μαντήλι
Και σου 'βρεξαν τα χείλη

Στον κήπο της Γεσθημανής
Δε σε περίμενε κανείς
Φιλί για να σου δώσει
Και για να σε προδώσει

Και στο δικό σου Γολγοθά
Κανένας δε σε βοηθά
Ούτ' ένας στο πλευρό σου
Να πάρει τον σταυρό σου

Αγόρι μου που σ' αγαπώ
Σε ποιόνα άραγε να πω
Πως σήκωσε ο γιος μου
Τις αμαρτίες του κόσμου

Σ' αυτόν τον κόσμο δε χωράς
Κι έτσι μονάχος προχωράς
Παιδί στους πέντε δρόμους
Με το σταυρό στους ώμους

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2004