Σεσλέμε

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Σεσλέμε</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Σεσλέμε</b><p>Δημιουργός: MARGARITA<p><i> Καλημέρα φίλοι και φίλες...καλό μήνα...καλή βδομάδα και Ανάσταση στις ψυχές μας</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[I]Η νόνα μου εκείνο το απόγευμα ήταν κορωμένη. Μου άρεσε να πηγαίνω σπίτι της <br />
να ακούω ιστορίες από την Πόλη. Είχε μια αυλή με γεράνια, γαρύφαλλα στις γλάστρες <br />
και αγιόκλημα. Μου άρεσε να ρουφάω από τον ανθό του αγιοκλήματος <br />
το μέλι τους. <br />
Την βρήκα να βάζει φουρκέτες στο κότσο της και να ρίχνει σταγόνες λεμονανθό <br />
που είχε φτιάξει στον κόρφο της. Αρχόντισσα σωστή με το μαύρο φόρεμα και τα άσπρα <br />
ανθάκια του από τότε που είχε χάσει τον κύρη της στην κατοχή. Είπε.<br />
Θα πάω βεγγέρα στις φίλες μου της Αρμένισσες. Αν θέλεις έλα μαζί μου μα θα παίξεις <br />
με τα παιδιά της Σιρουί. Εμείς οι μεγάλοι έχουμε να συζητήσουμε. Πήρα την κούκλα <br />
που μου είχε φτιάξει την πάνινη με κίτρινο μαλλί για μαλλιά και ένα γαλάζιο φόρεμα <br />
μια και ο πατέρας μου μόνο βιβλία μας αγόραζε για δώρα και ξεκινήσαμε. <br />
Τρία τετράγωνα πιο εκεί το σπίτι. Αφού μας  τρατάρανε γλυκό τριαντάφυλλο η γιαγιά μουρμούρισε <br />
«α! τον ζεβζέκη και μετά μια τούρκικη λέξη σεσλέμε». Την άκουγα συχνά <br />
να την λέει όταν μίλαγε με την μάννα μου αλλά όταν την ρώταγα τι σήμαινε αποκρινόταν «ευχαριστώ». <br />
Οι Αρμένισσες η Βαρτουί και η Σιρουί ήταν αδελφές και φίλες <br />
της από την Πόλη που έφυγαν το 22 από τον φόβο μην τους βρει μεγαλύτερο κακό. Παντρεμένες κι οι δύο <br />
και νεότερες από την νόνα μου. Μιλούσαν χαμηλόφωνα και η Σιρουί έκλαιγε. <br />
Όμορφη γυναίκα με μαύρο μαλλιά και πράσινα μάτια παντρεμένη με τον Κιρκόρ <br />
τον ομορφάντρα. Μετά από δυο ώρες σηκώθηκε να φύγουμε. Στην πόρτα κοίταξε την Σιρουί <br />
και της είπε αυστηρά. Να φοβάσαι τους έρωτες. Μια βραδιά ήταν ας πάει στα κομμάτια.<br />
Μην είσαι χαζή κρέας μπαίνει , κρέας βγαίνει. Δεν χαλάνε το σπίτι τους έτσι εύκολα. <br />
Όταν την ρώτησα στο δρόμο τι είχε γίνει και τι σήμαινε η τελευταία φράση της <br />
μου είπε. Είσαι μικρή, όταν μεγαλώσεις θα σου πω. Και μου είπε. <br />
Να σκάσει το κακό του άντρα που κάνει την γυναίκα του να κλάψει. Ο μάγκας άντρας κάνει <br />
τη δουλειά του και δεν τον παίρνει είδηση κανείς. Και ούτε κοκορεύεται τζιέρι μου. <br />
Τα λόγια της τα θυμόμουν κατά καιρούς όταν καμάρωνα στο σύλλογο τον χορευτικό <br />
τον ασίκη μου να χορεύει «από κανάρα σε κανάρα θα πετάω» ή στους πρόποδες του βουνού <br />
να τον περιμένω να κατέβει με τον ορειβατικό ή όταν ξεπάγιαζα χειμωνιάτικα να τελειώσει <br />
το μπάνιο του στη θάλασσα μα δεν ανησυχούσα. Μόνο όταν μια κουνάμενη σε μια εκδρομή <br />
με την χορωδία μου είπε «Καλά εσύ δεν ζηλεύεις» θυμήθηκα την νόνα μου. Και τα λόγια του ασίκη. <br />
Εγώ το στεφάνι μου το τιμάω. Δεν το πατάω. Μόνο το πηδάω έλεγε αστειευόμενος. <br />
Και όταν αργούσε με τους φίλους του μου έλεγε γελώντας «ξέχασα πως είμαι παντρεμένος <br />
και ξενοκοιμήθηκα.  Απόδειξη όμως καμία ποτέ. Ήταν τόσο καθαρός λοιπόν; <br />
Ή μήπως τον είχε συμβουλεύσει η νόνα μου; Δεν έμαθα ποτέ. <br />
Όμως συμβούλεψα τους μορφονιούς των κοριτσιών μου σωστά και στις κόρες μου είπα. <br />
Να ξέρετε πως δεν χαλάνε ένα σπίτι με το τίποτα. Ακόμη και να μάθετε θα κάνετε πως <br />
δεν ξέρετε τίποτα. Στο τέλος, τέλος, κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει. Και όταν θα θέλετε <br />
να κάνετε κουβέντα με το στεφάνι σας «σεσλέμε». Να μην μιλάτε μπροστά στα παιδιά. <br />
Αχ! Νόνα μου σοφές οι κουβέντες σου μα ακόμη και μια νυχτιά να είναι <br />
πονάει αυτή η προδοσία…..είναι μεγαλύτερη και από του Ιούδα όταν αγαπάς…..<br />
<br />
Σεσλέμε=μην μιλάς μπροστά στο παιδί<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-04-2007</td><td valign=top></td></table><br />