Εκπυρσοκρότηση

Δημιουργός: Avalon, william Smith

....Μανιφέστο στην αρχιτεκτονική του κενού.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμαι ένας εναλλακτικός άνθρωπος, μπερδεμένος στους αιώνες

έρχομαι από την έκτη δυναστεία των Χαν και φέρνω δώρα από το παρελθόν
για να εξηγήσω το μέλλον και να μεταναστεύσω το παρόν στο άδυτο..

Χρησιμοποιώ λόγια που είπες , σε μια ανύποπτη στιγμή της παρόρμησής σου

σε περίμενα να τα εκστομίσεις για να στα κλέψω από την μνήμη σου
να την κάνω δική μου

και να στην προσφέρω σαν ανάμνηση ,σαν ζωή που ίσως έζησες
και ίσως πέρασε ξυστά …

Φτιάχνω ιστορίες γονιδιακές από τα κύτταρα σου...

Δημιουργώ αμαρτίες στο μυαλό σου
από τις ερωτήσεις που εσύ κάνεις για να με εξηγήσεις..

Μα ξέρεις κάτι;
Εγώ είμαι αϋλος ,
δεν υπάρχω ,
δεν υπήρξα ποτέ
είμαι ένα νεφέλωμα που ξενυχτά στον ουρανό σου

Κάποτε, με είπανε βροχή, μετά με είπαν ήλιο , κάποιοι άλλοι με ονόμασαν σιωπή
και κάποιο άλλοι φίλο...

Εγώ είμαι απλά ένα φύλλο
που δραπέτευσε από το δέντρο του
και χάραξε δική του αυτόνομη πορεία στις εποχές...

Χρησιμοποιώ την τέχνη της σμίκρυνσης , την τέχνη των Bonzai
στερεώνω όλη τη σιωπή , πάνω σε ένα μεταλλικό δίσκο
και δημιουργώ τα δέντρα που με εξοστράκισαν σε μικρογραφία ,
για να δημιουργώ ψευδαισθήσεις ότι ζω...

Μιλάς με κάποιον που δεν υπάρχει ,
που δίνει πληρωμένες απαντήσεις
στο μείζον κείμενο της αθανασίας της ψυχής
και του ρόμβου των θρησκευτικών πεποιθήσεων
της ασύνδετης κοινωνίας των Εθνών...

Αυτός είμαι ,

ένα ξεπερασμένο κίνημα William καρφωμένο στο μυαλό σου
με λάβαρα και σημαίες μιας άλλης εποχής
περιμένοντας για εξιλέωση,
μια καινούργια σταυροφορία με το αζημίωτο

Θα αποψιλώσω και σήμερα τα μίζερά σου
θα πάρω βαθιές ανάσες από τον ρυπογόνο ουρανό σου
θα δέσω σφιχτά τις ανοιχτές πληγές σου ,
για να μη σου τελειώσει το αίμα

και θα φωνάξω δυνατά στο απέναντι ξωτικό
με τη δέουσα αρνητική χροιά της επιβολής:

“μην νομίζετε ότι είναι τόσο εύκολο να μορφώσετε έτσι το αίσθημά σας
ώστε να αισθάνεστε φυσική αηδία”.

Ακόμη και αυτό είναι ένα συναίσθημα που πρέπει να το νιώσεις...

Ποιά θέση τελικά να καταλάβω σαν πολεμιστής ;
εκείνη του άοπλου ή εκείνη του φονιά ;

Το ψάχνω ακόμα....

Η εκπυρσοκρότηση του όπλου μου αχνίζει ακόμα αυταπάτες

κι εγώ δε θέλω άλλο να μεγαλώσω, για να μη σκοτωθώ....

Καληνύχτα εποχή , με ξενύχτησες κι απόψε ….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2007