Ο σαδισμός του Έρωτα (έρωτας=ερώτημα?)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ο σαδισμός του Έρωτα (έρωτας=ερώτημα?)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ο σαδισμός του Έρωτα (έρωτας=ερώτημα?)</b><p>Δημιουργός: ivy, <i>ΓΙΩΤΑ</i><p><i> καλημέρα, ευχαριστω για τον κόπο να διαβάσεται τούτο το κείμενο!!!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Εξάντλησα την προσευχή μου στο πιο ανώδυνο παιχνίδι, σε ευχές αλλοπαρμένες, ξενερωμένα προκαταρκτικά,<br />
φθηνές χημικές νιρβάνες και πλαστικοί χαρταετοί πρόβαλαν στους ουρανούς χαζοχαρούμενα και μου θυμήσαν έρωτες μεταξύ<br />
ερώτων και λεκτικών θυσιών. κάπου ξεχασμένος στου χρόνου την φιλοξενία, κάπου εκεί κρυμμένος κάτω απ'τα πέπλα <br />
του αληθινού και της ψεύτικης εκδοχής του, εκεί κοντά στο τζάκι του λάθους και της πεθυμιάς, εκεί σε συναντώ <br />
ν'αφουγκράζεσαι δειλά την αυγή του πολύχρωμου ονείρου. Απλώνεται σαν παραμυθένια οπτασία το άρωμα του <br />
φρεσκοκομμένου σου δισταγμού απο τον κήπο των παθών και όπως ανακατεύεται με τον εγκόσμιο άνεμο,ξεθαρεύει...<br />
Η έφηβή σου ανάσα δίνει την κραυγή στην φωτιά να θανατώσει κάθε αναστολή. Κάθομαι κοντά σου, απ'τα βάθη της αβύσσου <br />
αγναντεύω την ατέρμονη φαντασίωσή σου,με θες, με θες μέσα σου, θες να χορέψουμε παρέα τα φαντάσματά μας.<br />
θες να βάλεις λόγια στα ανείπωτα ποίηματα, να κρεμάσεις την χαρά στο λαιμό της μονοδιάστατής μου ανάγκης,<br />
θες να με μεθύσεις και να εκμεταλλευτείς την χυδαία μου ευαισθησία. με λατρεύει η σκέψη σου, παιχνιδίζουν αδιάκοπα<br />
τα φώτα σου με τα δικά μου, πλέκουν πρίσματα και ίριδες και χάνονται κουβαριασμένα στο πιο δοτικό μαύρο που <br />
καλύπτει και των δύο τις αμαρτίες. τρέμεις να πλανέψεις την αιώνια αρνησή μου, ξαπλώνεις στο κρεβάτι των ελυγμών<br />
μ'αθώα ορμή, πρωτότυπη διεκδίκηση αυτή που σ'αφήνει να γευτείς τη σάρκα του ανύπαρκτου, μου την προσφέρεις<br />
δίχως φόβο, με διεκδικείς κι ας με νιώθεις δική σου. Αλλάζω την πρόκληση, μας μεταφέρω στον κόσμο των σκιών που <br />
τόσο λατρεύω. Ζητώ να μαντέψεις την κρυψώνα μου και γω κρύβομαι στο φως.Φλερτάρεις με κάθε σκιά, κάνεις έρωτα με κάθε<br />
σκοτεινό πλάσμα, ψάχνεις απαντήσεις, ψάχνεις στ'όνομά μου το Ερώτημα του Έρωτα. Είναι αργά να γυρίσουμε πίσω ,<br />
τώρα παίζουμε. Εσύ σκορπίζεσαι πια στην αναζήτηση της λήθης και γω που καίγομαι απ'τον πόθο βλέπω τον εραστή <br />
των σκέψεων μου να παίζει τη μελωδία του έρωτά μας σε απρόσωπο κοινό.Πόσο πολύ υποτίμησα την αξία σου κορμί, πόσο<br />
εξιδανικευσα την υποταγή σου σκέψη. Στην τελευταία μας κοινη φαντασίωση πριν ακολουθήσουμε ασύμπτωτες <br />
μοίρες και ονειροπάρματα, βλέπω τις σκέψεις μας να κάνουν ήδη έρωτα, τα κορμιά μας να αγγίζονται δειλά<br />
και μας πιο κει να χουμε ξεχαστεί επι αιώνες στο παιχνίδι του πιο ανομολόγητου προφανούς, στη πιο ζωτική δολοφονία <br />
των παρορμήσεων μας. Λατρευόμαστε και Απορρίπτουμε το βίωμα της τελειότητας για να το αποζητούμε απ'την αρχη.<br />
Χανόμαστε για να ξαναβρεθούμε.--- <br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2007</td><td valign=top></td></table><br />