Δες, είμαι εδώ

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κλείνω τις πόρτες τ’ ουρανού κι αναρωτιέμαι
Ποια θα ‘ρθει άραγε βροχή να ξεπλυθώ;
Από τα μάτια σου κρυφά κάπως κρατιέμαι
Όταν γυρίζεις και μου λες …δες, είμαι εδώ.
Κι όταν θ’ αρχίσει η γιορτή να μεγαλώνει
Μέσα στο άδειο από τον χρόνο πια παρόν
Τότε πιστεύω πως αυτό που θα τελειώνει
Θα ‘ναι το άχρωμο του νου μου παρελθόν…

Δένω τα μάτια μου σφιχτά μ’ ένα μαντίλι
Ποια τάχα όνειρα μπορώ να ξαναδώ;
Ο ερωτάς σου αυτοσχέδιο φιτίλι
Όταν γυρίζεις και μου λες…δες, είμαι εδώ.
Κι όταν το αίμα σου το αίμα μου αγγίξει
Έτσι απρόσμενα και δίχως λογική
Τότε αλήθεια, την ανάσα μου θα πνίξει
Ένας βραχνάς και μια ανύποπτη κραυγή…

Σβήνω τα ίχνη μου και μένω στο σκοτάδι
Πόσο γυμνός είμαι χωρίς να σε κοιτώ;
Οι μουσικές χαϊδεύουν όμορφα σαν χάδι
Όταν γυρίζεις και μου λες... δες, είμαι εδώ.
Κι όταν η νύχτα μεγαλώσει σαν αιώνας
Και η αφή μου αγκαλιάσει τη φωτιά
Τότε θα λιώσει της ψυχής μου ο χειμώνας
Μέσα στου πόθου τα ανήθικα φιλιά…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2007