Μοναξιά ένα γύρο

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

καλό Σαββατοκύριακο σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=right]ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΞΗΜΕΡΩΣΕ, ΚΑΠΟΤΕ, ΜΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ
από θηρίο της ερήμου ζώο την έκανε οικόσιτο
κι ήτανε τρυφερή και διακριτική και στην αφή τόσο απαλή
πιο απαλή ακόμη κι από γάτα.
Τώρα, πώς έγινε και, έτσι ξαφνικά
αυτή ή τόσο εξημερωμένη μοναξιά
τον κατασπάραξε, κανείς δεν ξέρει.

(Αργύρης Χιόνης
τότε που η σιωπή τραγούδησε)[/align]


Στεκόσουν μπρος στα πόδια μου
κι έκλαιγες
Έκλαιγες και ζητούσες αγκαλιά
Κι εγώ σε πήρα
Κι από τότε. τόσο πολύ γαντζώθηκες
πάνω μου, που τίποτε δεν είναι ικανό
να μας χωρίσει

Τρέφεσαι απ’ το αίμα μου
κι όταν αυτό δε φτάνει
καλείς την άμεση βοήθεια
Περαστικές αγάπες, έρωτες του πουθενά
Τις έλκεις με τη δήθεν θλίψη σου
και τις γραπώνεις τόσο σθεναρά
που μιαν ανάσα δεν τους μένει

Ύστερα χορτασμένη
Πέφτεις σε λήθαργο γλυκό
στην αγκαλιά μου πάντα
Κόρη, σιαμαία μου αδερφή
μάνα και φίλη
Άσπονδη φυγή

Με ξέρεις και σε ξέρω πια καλά
Κι απόπειρες δεν κάνω να σ’ αφήσω
Ούτε με λόγια προσπαθώ
να συνετίσω τα παράλογα σου
Τα χαρακώματα,
που γύρω μου αντιστέκονται
σε σένα το οφείλουν

Μικρή μου μοναξιά, τι πλάνη!
Πάντα μικρή κι ανήλικη
πάνω μου γαντζωμένη
τις εμμονές μου συντηρείς
και δε σ' εγκαταλείπω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-04-2007