Αγγειοπλάστης

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

κτερίσματα των πηγαδιών... καλημέρα στιχάκηδες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σμίλευε τον πηλό με τόσο πάθος
Μέρες υγρές απ’ την ανάγκη
τ’ όνειρο σάρκα ν’ αποκτήσει
μορφή να δώσει σε μι’ ανάσα
που τον κρατούσε ξάγρυπνο τα βράδια.
Κι έτσι έφτιαξε την πιο γλυκιά
την πιο όμορφη ψευδαίσθηση
σύντροφο στις νυχτερινές του αποδράσεις
Και πέρασε ο καιρός
Στέγνωσε ο πηλός και χάθηκε
εκείνη η ευκαμψία της μορφής του
Εύθραυστη η αγάπη κείτονταν
στο πλάι του
Και μόνο απ’ τα υγρά της μάτια
κι απ’ τα φιλιά του τα θλιμμένα
έπαιρνε μια μικρή παράταση ζωής
Δεν άντεξε όμως
κι ένα βράδυ
τόσο πολύ την έσφιξε
σαν να ‘θελε την τιμωρία της
που ‘χε στεγνά τα μάτια
Τόσο πολύ την έσφιξε
σαν να φοβόταν μη το τέλος της σιμώσει
σαν να ‘θελε σ’ αυτό το τέλος μερτικό
Τόσο πολύ την έσφιξε
που μ’ ένα κρακ
την πήλινη καρδιά της τσάκισε
μ’ ένα
και μόνο
κρακ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2007