ναυάγησε η αγάπη…αντίο

Δημιουργός: Φαληρέας, Γεώργιος Φαληρέας

Στο κορίτσι που ερωτεύτηκα τρελά και που τώρα δεν είναι μαζί μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω να κλάψω…να κλάψω πολύ, δεν θα είναι και η πρώτη φορά, πάντα έτσι γινόταν όταν αισθανόμουν ότι σ’ έχανα…σε λάτρευα όμως, ότι και να γινόταν, ότι και να μου έκανες.
Φταίω, εγώ φταίω, σ’αγάπησα χωρίς να το θέλω, μαγεύτηκα από την ματιά σου εκείνο το βράδυ, όπως και όταν σε συναντούσα…ήταν για μένα ένα χτυποκάρδι που δεν σταματούσε ποτέ, μου είχες κλέψει την καρδιά μου, την σκέψη μου, τα λόγια μου, το ¨είναι¨ μου. Εσύ και μόνο εσύ υπήρχες για μένα.
Αλλά σήμερα μου έστειλές ένα ΟΧΙ, μεγαλύτερο και από αυτό που εισέπραξε ο Ιταλός πρέσβης, τουλάχιστον ο Ιωάννης είχε και λίγο διπλωματία, εγώ το εισέπραξα έτσι, ένα ξερό ΟΧΙ, είπες όχι στην αγάπη, ναυάγησες το πλοίο της αγάπης μας πριν καν ναυπηγηθεί.
Έκλεψες την καρδιά μου, αλλά όχι και την ψυχή μου…δεν ήσουν ειλικρινής, δεν μου χάρισες ποτέ σου τον εσωτερικό σου κόσμο… έτσι δεν μου επέτρεψες να σ’ αφήσω να μου αρπάξεις την ψυχή μου. Δεν τα κατάφερες!
Να ξέρεις ότι πάντα θα σε θυμάμαι…
Θα θυμάμαι εκείνο το βράδυ που με μάγεψες, το ατέλειωτο αυτό καλοκαιρινό Σάββατο που το πέρασα μαζί σου, το χαμόγελό σου, το υποτιθέμενο αληθινό «Σ’ αγαπώ», που μου το πες τόσες φορές…Δεν μπορώ να συνεχίσω, με πιάνουν τα κλάματα, δεν αντέχω…σ’αγαπώ…
Γιατί...γιατί...γιατί...?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2007