Εκείνο το σημείο

Δημιουργός: ARGY

...ας μην είμαστε τόσο σίγουροι, ίσως κάποια μέρα βρεθούμε εμείς στη θέση των άλλων...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

O ήλιος είχε ανατείλει για τα καλά και μερικά σύννεφα χόρευαν εδώ κι εκεί
στον ουρανό σχηματίζοντας λογής λογής σχέδια.
Άλλο ένα πρωινό που ξεκίνησα για τη δουλειά μου, την ίδια ώρα κάθε μέρα,
τον ίδιο δρόμο κάθε μέρα. Άλλη μια μέρα που ξεκινούσε ευχάριστα αν και νυσταγμένα...
Μετά από δύο χρόνια καθημερινής οδήγησης 150 χιλιομέτρων, έχω μάθει τον δρόμο
πολύ καλά ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα…
Ξέρω πού έχει λακούβες, πού πρέπει να οδηγήσω δεξιά και πού πρέπει να ανοιχτώ λίγο αριστερά. Ξέρω πού έχει μπάρες και από πού περνάει το ποτάμι. Ξέρω σε ποια σημεία έχει ρεύματα αέρα και πού έχει μπάτσους….ξέρω….
Την Τρίτη το πρωί όμως δεν ήξερα…
Πέρασα από ένα σημείο, από το ίδιο σημείο που περνάω καθημερινά και δεν πρόσεξα μια ... λεπτομέρεια….
Μια λεπτομέρεια που ίσως, αυτό δεν θα το μάθω ποτέ πια, να είχε σταθεί μοιραία για δύο ανθρώπους…
Στο σημείο αυτό μισή ώρα πριν, είχε γίνει ένα πολύ σοβαρό τροχαίο. Ένα αυτοκίνητο βγήκε από την πορεία του, προσέκρουσε πάνω στις μπάρες, αυτές που ξέρω πού υπάρχουν, τις έσπασε και έφυγε στο γκρεμό. Δεν υπήρχε κίνηση κι έτσι κανένας δεν είδε την τρελή πορεία του αυτοκινήτου. Δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, στο σημείο που ήξερα τόσο καλά, στο σημείο που ήξερα πως είχε μπάρες, κι όμως δεν είδα...δεν είδα το μεγάλο κενό και δεν σταμάτησα....
Σίγουρα σαν εμένα πέρασαν πολύ άλλοι από αυτό το γνωστό μας σημείο, δεν ξέρω εάν αυτοί ένιωσαν έστω και λίγο ένοχοι για την αδιαφορία μας, όμως εμένα με πείραξε πολύ που την ώρα που περνούσα από εκείνο το σημείο δύο άνθρωποι ξεψυχούσαν…
Με ενόχλησε ο εαυτός μου, η σιγουριά μου...
Τώρα έμαθα...
Να μην είμαι σίγουρη, τουλάχιστον για κάποια πράγματα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2007