Παρουσία Δημιουργός: Νεφελοβάτης Η πραγματικότητα δε γίνεται από λέξεις, από όνειρα γίνεται, από εικόνες, από τη φαντασία ξεπηδά. Με τις λέξεις απλά περιγράφεται.. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Υπάρχουνε πολλές πραγματικότητες, μια για καθένα μας. Γιατί κανείς την αντιλαμβάνεται αλλιώς, ανάλογα με τις εμπειρίες, με τις γνώσεις, με τα πιστεύω του ακόμα.
Ω ναι, ο συγγραφέας, ο ποιητής, μπορεί να πλάσει τις δικές του πραγματικότητες. Όσο όμορφες και πολύχρωμες θελήσει, ή όσο μουντές και σκοτεινές μπορεί.
Ή μπορεί να μείνει απλά στο κομμάτι της εδώ κατάστασης την εποπτία της οποίας έχει.
Μπορεί ακόμα να φτιάχνει κόσμους και να χάνεται πότε πότε σ αυτούς. Γιατί? Γιατί εκεί τα αγρίμια, την απελπισία, τη μοναξιά τη σβήνει όποτε θελήσει, ενώ εδώ;
Ας πάρουμε μια γεύση πραγματικότητας λοιπόν.
Από Δόντια, πιο σκληρά κι από του χάρου και πιο ύπουλα. Μια κοπέλα εικοσιέξι χρονών, πανέμορφη, σαν να βγήκε από την πιο γνωστή της τηλεόρασης σειρά. Περπατάει σέρνοντας το δεξί το πόδι, γιατί τ’ αγρίμι δαγκώνει και ξεσκίζει κομμάτια απ’ το μυαλό της. Σκλήρυνση κατά πλάκας το λένε.. Ότι και να του πεις δε φεύγει…Ότι και να κάνεις στην καλύτερη να το κοιμήσεις, μέχρι να ξυπνήσει ουρλιάζοντας πεινασμένο και να αρχίζει να κατασπαράζει και άλλα, χέρι, μάτια, λόγο, λογική..
Από Ρίζες, πιο στέρεες κι από του πιο ψηλού δέντρου.. Ένα παλικάρι στα τριαντατρία. Ριζωμένο σ αναπηρική καρέκλα. Δέκα χρόνια τώρα. Από μηχανή. Και παλεύει να δουλέψει, κάνει χειροτεχνήματα για να θρέψει και τον μισότρελο απ τα αλκοόλ πατέρα του. Που χάθηκε στο ποτό, μετά την απώλεια της γυναίκας του που υπεραγαπούσε. Και δεν περπατά και ας του λες σήκω.. Μα περπατά από τη θέληση του και μόνο, με κάποια μηχανήματα, ορθοστάτες τα λένε, που κάποιος τα φαντάστικε και ευτυχώς τα έφερε στην εδώ πραγματικότητα..
Από Γκρεμούς, πιο ρηχούς απ’ τις αβύσσους της ψυχής μα εξίσου θανατηφόρους.. Ένας εργάτης που γκρεμίστηκε από μια σκαλωσιά οικοδομής, από κείνες που οι εργολάβοι για οικονομία δεν είχαν πάρει τα μέτρα ασφαλείας, και έσπασε και τις δυό του φτέρνες. Φτηνά τη γλίτωσε είπαν. Και είναι καθηλωμένος στο κρεβάτι του για τρεις μήνες. Και τα παιδιά του πεινάνε. Απελπισμένος γιατί πώς να ζήσει με τα τετρακόσια ευρό του ΙΚΑ..;
Από Αίμα.. Σαν και ένα συμμαθητή μου που πριν χρόνια πήγε για την πιο απλή επέμβαση. Αμυγδαλεκτομή. Και του έκοψαν την καρωτίδα, άπειρος ο Ωρλ, αγγειοχειρούργος δεν υπήρχε, και πνίγηκε στο αίμα του..
Από αγάπη.. Καλά αυτό σπάνιο είναι.. Για να δούμε.. Λοιπόν από τις ανέξοδες, τις εύκολες υπάρχουν μπόλικες. Τα σ’ αγαπώ τα ασφαλή, τα βολικά, μέχρι να πάμε στο κρεβάτι, μέχρι να βρούμε τίποτα καλύτερο, μέχρι να βαρεθούμε. Υπερπροσφορά θα λεγα.. Καλά δε μιλάμε να πάθει κανείς κάτι. Σαν και κείνο το φίλο μου στο νησί, που είχε και δυο παιδιά και μόλις έπαθε αυτή τη ρημάδα τη σκλήρηνση κι αυτός, η αγαπημένη του όπου φύγει, φύγει.. Εικοσιέξι ήτανε θαρρώ. Και έλεγε, θυμάσαι Θοδωρή, τι καλά που ήμασταν στο λύκειο..; Εικοσιέξι…
Υπάρχει όμως μια εικόνα, σ επανάληψη έστω γιατί σπάνια την έχω δει, όπου η Αγάπη ήταν Παρούσα.
Σε ένα νοσοκομείο στην Αθήνα. Στη νευρολογική κλινική. Και αυτό που σου κάνει εντύπωση είναι μια γυναίκα με μια κόκκινη μπλούζα. Στο χρώμα της φωτιάς. Με πρόσωπο χλωμό, βασανισμένο. Γύρω στα σαράντα. Κάθεται στο κρεβάτι δίπλα στον άντρα της. Που πάσχει από ανίατη αρρώστια που σκοτώνει ύπουλα, αργά. Ο οποίος είχε προσβληθεί και από πνευμονία.. Και ήταν με μάσκα οξυγόνου στο πρόσωπο. Και βογκούσε. Γκρίζος, στο χρώμα της στάχτης. Και εκείνη του κρατούσε σφιχτά το χέρι. Και έκλεγε βουβά δίπλα του, σκυφτά, να μην την ακούσει, να μην τη δει.. Αλλά ήταν εκεί, δίπλα του, είκοσι χρόνια που κρατούσε η αρρώστια εκεί…
Γι’ αυτό λέω, αφού ούτε ποιητής είμαι, ούτε συγγραφέας, ένας ονειροπόλος μοναχά, ας κάνω αυτό που θέλω και μπορώ. Εικόνες να φτιάχνω του μυαλού και να με ταξιδεύουν… Καλά είναι και τα σύννεφα, και οι βροχές, εκεί τουλάχιστον έστω και για λίγο, ότι θέλω το σβήνω, και ότι θέλω ονειρεύομαι..
Ενώ εδώ; Άστο..
Και ένα πράγμα σκέφτομαι τότε.. Τουλάχιστον μπορώ να ονειρευτώ, και που ξέρεις καμιά φορά μπορεί και τ’ όνειρο αληθινό να έβγει..
Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2007 | |