Ιστοριόκυκλων συνέχεια

Δημιουργός: kin, Γιωργος

Στα πρώτα σαράντα χρόνια της ζωής μου, χαλιόμουν βλέποντας πόσο λάθος ήμουν...Στα επόμενα σαράντα χρόνια, σκοπέυω να φτιάχνομαι, βλέποντας πόσο λάθος είμαι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

....όμως, ασχέτως της αποδοχής ή μη,
η κληρονομιά βρίσκεται εκεί...
Ο ρόλος της στο εκεί, αυτοπροσδιοριζόμενος...
Στο εδώ σου, αυτοπροσδιοριζόμενος επίσης...
Το εδώ σου, προσδιοριζόμενο, απο την ίδια...
Τελικώς, αν δεν σε προσδιορίσει,
θα την προσδιορίσεις εσυ...

Προσδιορίζουμε, ορίζοντας τις σταθερές.
Κι ο χρόνος;
Η μεταβολή του χρόνου δεν μεταβάλει τις σταθερές;
Τελικώς είναι σταθερές η μεταβλητές;
Διότι ναι μεν μεταβάλονται σε σχέση με τον χρόνο,
αλλά η θέση τους στον χώρο μας;
Εκείνη δεν άλλαξε ποτέ...

Προσδιορίζουμε τι;
Αυτό που θα μας προσδιορίσει;
Δηλαδή αυτοπροσδιορίζουμε τον εαυτό μας;
Ο οποίος;
Αυθύπαρκτος τελείως;
Αυτοπροσδιορισμός σε μια σελίδα λευκή δημιουργημένη απο σπέρμα λευκό αγνώστου πατρός;
Προϊόν σπέρματος, καταγόμενο απο σπέρμα σπερμάτων μιας σπειροειδούς πορείας χανόμενης στο βάθος των αιώνων;
Μα έστω, αυτή η πορεία, δεν μπορεί να είναι προσδιορισμένη απο σένα.
Αντιθέτως, αυτή σε προσδιορίζει, έστω και ως σπέρμα που είσαι, καθώς όμως και το σπέρμα που θα προσθέσεις.
Όμως, εσύ, αυτοπροσδιόριζεσαι ως κάτι παραπάνω από το σπέρμα.
Δίχως να λάβεις;
Δίχως να προσθέσεις;
Κι αν λάβεις, τότε πως αυτοπροσδιορίζεσαι προσδιορίζοντας την ίδια;
Κι αν προσθέσεις, τότε δεν εντάσεσαι πλέον στους αρχέγονους νόμους της;

Τελικώς, ασχέτως της θελήσεως σου, εκείνη θα σε προσδιορίσει...
Με μόνα κριτήρια προσδιορισμού την αποδοχή ή μη της κληρονομιάς...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2007