Με σκότωσα , κατα λάθος

Δημιουργός: ΕΛΠΙΔΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σταγόνες βροχής ,
νύχτες της γης ,
και η σκιά μου τελειώνει..
Διαλύομαι ,
Το πρόσωπο μου λιγοστεύει ,
χώνομαι στις κορνίζες...
ζωγραφίζομαι ,
σε πόρτες , σε τζάμια ,
σε τοίχους , σε ταβάνια..
Το δωμάτιο βάρυνε ,
το χρώμα μου με πνίγει..
Δούλα της ύλης ,
κυρία της πύλης ,
τινάζω το δέρμα μου..
Αίμα διάφανο ,
κυλάει στις γωνίες ,
κομμάτια της φωνής μου , αρπάζει
η σιωπή..
Χορεύω γύρω απ'την
ακινησία μου ,
τα βήματά μου δεν αλλάζω.
Ξεκολλάω τις ώρες απ' τα
ρολόγια.
Υποτάσσω το χρόνο ,
το σφίγγω στη παλάμη..
Διαμελισμένη πλέον ,
μασάω τσιμέντα.
Χτίζομαι ,
με λατρεύω νεκρή.
Μου κάνω κηδεία ,
λιώνω την αρμονία..
Έξι ψυχές μένουν ακόμα...
Δαγκώνω τα χείλη ,
κλειδώνω την πύλη ,
βάζω φωτιά στη ράχη μου.
Μαυρίζω ,
διώχνω τις φλόγες απ'το στόμα
η κραυγή μου κάηκε..
Πέντε ψυχές μένουν ακόμη...
Δε σηκώνομαι ,
δε μπορώ ,
βλέπω τη στάχτη μου ν'απλώνεται
στα έπιπλα...
Αδιαφορώ ,
μα με δικάζω...
ξέχασα πως ποτέ δεν μου
έμαθε κανένας να
μετράω..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2007