Χιονάτη

Δημιουργός: επισκέπτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να έβρισκα πάλι
εκείνη την αίσθηση των πρώτων αγγιγμάτων,
όταν μεθούσα στ’ αλήθεια με μια γουλιά τους
κι ο ήλιος μάντευε το δρόμο αυτό πριν ανοίξεις το παράθυρο,
μέχρι εκεί που
ο καθρέφτης άλλαξε γνώμη
και χωράει τώρα
μόνο την αλήθεια της κάθε μέρας,
φωνή και βλέμμα αφηρημένα δηλαδή
κι όχι
αυτή η αγάπη είν’ η ομορφότερη απ’ όλες,
όχι πια,
ο μύλος που όλα τ’ αλέθει αθόρυβα
ξεκίνησε,
το παραμύθι μεταμορφώθηκε
κι ο καθρέφτης έμεινε να λέει:
«πέρα από δάση και βουνά
με τα όνειρα και τα φιλιά μαζί
ωραιότερο το φάντασμά της ζει»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2007