Τίποτα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

... χεχε ... η ζωή είναι όμορφη, όταν δεν την παίρνουμε στα σοβαρά ...αλλιώς πονάει...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=center]ΤΙΠΟΤΑ


Τίποτα, δε θα πω άλλο τίποτα.
Θα ανοίξω το στόμα, και χράπ
θα τα φάω με μιας, θα τα καταπιώ όλα.
Όπως έμαθα να πίνω την πίκρα, σε ποτήρι ψηλό
χωρίς πάγο και ζάχαρη
όπως ήπια φαρμάκι, που σε κάνει να σκέφτεσαι
τις στιγμές της ζωής, σαν ταινία που φεύγει.
Καρτ-ποστάλ σε περίπτερο, σε κιόσκι, για πούλημα
απλωμένες εικόνες, σε σχοινιά να στεγνώσουν.
Τίποτα δε θα πω, θα βογγήξω
και θ’ αφήσω δυο δάκρυα να στάξουνε
απ’ τα μάτια, αντίς να μιλήσω
για να νιώσω από κάτι κλαμένος.
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ βρε και χρόνια πολλά!
Τι γιορτάζουμε άραγε απόψε;
Στη γιορτή του εργάτη, λειτούργημα κάνω
τα παλιά μου παιχνίδια, από κούτες παλιές
μ’ αναμνήσεις ξεθάβω.
Το ‘να μου το ‘λιωσες, τ’ άλλο το έσπασα
πάνω στον τοίχο, με τη δύναμη όλη, το πέταξα.
Το κουκλάκι το πάνινο, έχει μείνει στον πάτο
ξεσκισμένο, ακούνητο, σαν τον ψόφιο μου γάτο.
Τι γιορτάζουμε σήμερα;
Τίποτα δε θα πω, θα πάω να γαμήσω.
Έχει ζώσει τ’ αρχίδια, το σπέρμα το κόκκινο
που όταν χύνεται φτιάχνει, τη σημαία της Μόσχας
ζωγραφίζει καράβια και κόκκινες θάλασσες.
Θα ανοίξω το στόμα, και χράπ, θα τις φάω
και το βράδυ αργά, στις πουτάνες θα πάω
με κοντάρι στα χέρια
την παντιέρα ξανά, απ’ την αρχή να κεντήσω.
Τίποτα δε θα πω, θα γελάσω.
Όπως γέλασα τότες, για το φίλο που έχασα
κι όπως έκλαψα για όλα, τα μίση που πήρα.
Το λαχείο μου έτυχε κι απόψε κληρώνει
22, 29, 34, 78 και τζόκερ τα 3 μου.
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ βρε και χρόνια πολλά!
Έτσι μου τα ‘μαθε τα γράμματα η δασκάλα
να σκύβω και να λέω ευχαριστώ που σας γνώρισα
πως υπάρχουν γιορτές, ανεπίσημες κι ένδοξες
κι άλλες επίσημες, που δοξάζουν τη Χώρα.
Απ’ άκρη ως άκρη, τ’ άδειο σπίτι μου κοιτάζω.
Τίποτα δε θα πω σήμερα, γιορτάζω.
Να είχα μόνο, μια μαύρη μπότα να με λιώσει
κι ένα τρακτέρ, για να οργώσει το στήθος μου.
Αν ήμουν γιος κηπουρού ή αγρότη
θα ‘χα μια γκόμενα, μέσα στ’ αμάξι μου
και θα της έλεγα, έτσι με τα μάτια
κλείνοντας λίγο το δεξί
“είσαι να πιάσουμε δουλειά, μανάρι;”
Τίποτα, δε θα πω άλλο τίποτα.
Θα ανοίξω τη σάρκα, να κόψω μια φλέβα
όποια βρω και μου κάτσει
σα να ‘ταν παρθένα, θα το ρίξω στην τρέλα.
Μα ούτε λέξη, η γλώσσα, θα τολμήσει να πει
γιατί αλλιώς θα της σκίσω, το παρθένο μουνί.
Θα ανοίξω το στόμα, και χράπ
θα καταπιώ την ύπαρξή μου.
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ βρε και χρόνια πολλά!
Τι γιορτάζουμε σήμερα, άγιε χρόνε αλήτη;
Στα σκατά σαν τις μύγες, να μείνεις κοπρίτη...


γιώργος_κ[/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2007