Χωρίς τίτλο

Δημιουργός: Oblivion land, Ειρήνη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μας είπανε αλήτες,
μας λεν αναρχικούς.
Γιατί διψάμε να ζήσουμε,
διψάμε να γνωρίσουμε τα πάντα.
Τρέχουμε να προλάβουμε τη ζωή,
αυτή τη λαμπερή ανεμελιά της νιότης
καβάλα σε μια μηχανή,
μέσα σε pub με δυνατή μουσική,
μ' ένα φιλί κάτω απ' τη βροχή.

Και δεν μας θέλουν...
αποτραβιούνται στο πέρασμά μας.
φοβούνται την ορμή που ξεπηδά
καθώς υψώνουμε να φτάσουμε τ' αστέρια.
Τρέμουν τι θα τους φέρει τ' αύριο
κι έτσι προσπερνούν το τώρα.

Και λεν πως δεν πονάμε,
πως δεν μπορούμε ν' αγαπήσουμε...

Σε δείξαν μ' αηδία κάποιο βράδυ
και σ' αποκάλεσαν αλήτη με μακριά μαλλιά.
Και τότε σήκωσε τις μπούκλες
που 'πεφταν ανέμελα στα μάτια σου
για να μπορέσουν οι "άνθρωποι"
να δουν τα δάκρυα που κυλούσαν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-05-2007